MamaTime: Biegowy debiut

Kiedyś, gdy byłam piękna i młoda. Hmm w sumie dalej jestem piękna i młoda. A więc kiedyś, kiedy było mnie niespełna 20 kg mniej wpadłam na genialny plan, żeby schudnąć i zacząć biegać. Co prawda miłością do biegania nie zapałałam, ale za to pokochałam siłownię i ciężary. Wtedy, dla w miarę normalnej mnie było to rozwiązanie idealne, jednak teraz, gdy nie dość, że po ciąży mi zostało 8 kg, a waga przed ciążą nie była idealna, same ciężary nie pomogą. No więc decyzja zapadła. Idę biegać.

grafika google

Oczywiście ja jak to ja nie zacznę od banalnego kilometra. Ja muszę się rzucić na głęboką wodę i iść od razu na maraton haha. Nie no żartuję. W każdym razie moja koleżanka biega i jakoś tak się złożyło, że postanowiłam z nią pobiec na VII Biegu Szlakami Jeziora Kłodawskiego. Miała to być przyjemna trasa w długości 5 km. W międzyczasie okazało się, że to nie 5 km a 6 km! Pomyślałam sobie, że ten kilometr, phi, nie robi mi różnicy. Robił!

Mój numerek startowy

Na miejscu okazało się, że to 6 km z HAKIEM leśnym szlakiem. Niestety, wiązało się to z wieloma "podbiegami", które co prawda były małe, ale takiego żółtodzioba biegowego zmiażdżyły. Ostatecznie trasę pokonałam pół biegnąc, pół idąc. Sylwia mnie dzielnie wspierała(DZIĘKI!). No i satysfakcja... Satysfakcja była nie do opisania.

Trasa

Jutro, jeśli jakoś zorganizuję opiekę dla Kluski, biegnę znowu. 6 km. Będzie fajnie. Najważniejsze to, żeby się nie poddawać. No i dupa sama się nie zrobi, prawda?

Chwilę po, kiedy odzyskałam w miarę koloryt skóry :)