tag:blogger.com,1999:blog-83742380329496617202024-03-20T12:28:52.891+01:00Kluskowa MamaAnonymoushttp://www.blogger.com/profile/05215424549802611662noreply@blogger.comBlogger56125tag:blogger.com,1999:blog-8374238032949661720.post-1902778732108993582018-03-18T20:52:00.003+01:002018-03-18T20:52:53.223+01:00KluskowaBiblioteka: Na dobranoc<div class="MsoNormal">
Można powiedzieć, że jestem uzależniona od literatury
dziecięcej. Nie ukrywam, że chcę zaszczepić pasje czytania książek w
dziewczynkach. Wiem po sobie, że czytanie książek nie tylko wpływa na zasób
słownictwa, ale również rozwija wyobraźnię i kształtuje światopogląd. Nasza
Kluskowa Biblioteka cały czas się rozrasta, a dzisiaj pokażę Wam nasze ulubione
pozycje na dobranoc. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjgvsQAJnnoF59mxG9JItzDVmEIRE5udaSPOrV54k9eUPajCnyJGKEUdzhyB5w5WuXc_KjWlhg0A6x-RY9mu_C7vgRpAcaD7VEfzRwLDH5B_-vxVvV8K06RGL4jQe4s-hzlEE7OWNR9xwEu/s1600/20180202_193656.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="900" data-original-width="1600" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjgvsQAJnnoF59mxG9JItzDVmEIRE5udaSPOrV54k9eUPajCnyJGKEUdzhyB5w5WuXc_KjWlhg0A6x-RY9mu_C7vgRpAcaD7VEfzRwLDH5B_-vxVvV8K06RGL4jQe4s-hzlEE7OWNR9xwEu/s640/20180202_193656.jpg" width="640" /></a></div>
<a name='more'></a><br />
<div class="MsoNormal">
Top topów to znana zdecydowanej większości dzieci i rodziców
seria książeczek o Kici Koci. Krótkie opowiadania pokazują dziecku sytuacje
życia codziennego w przejrzysty dla malucha sposób. Mała ilość tekstu sprawia,
że i wiercipiętek wysiedzi przy lekturze. Mi osobiście grafika średnio leży,
ale nie mi ma się podobać a Kluskom. Zwyczajem jest, że jeśli czytamy na
dobranoc Kicie Kocie to Tosia ma możliwość wybrać 3 części.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi1h66rHlccY6mlpKOHySHUOjITmqqzXdAF2cvPJ_igJUBzX6a1NkEf5uNE0W0cKnp7muVOLcyJI7aWIIfNNT86gyTcWqRTubMDNt_DeWlLSdI4tcKefFr__8Y1BIwJ9R-eJECQVNIAVzWk/s1600/20180317_155108.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="920" data-original-width="1600" height="368" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi1h66rHlccY6mlpKOHySHUOjITmqqzXdAF2cvPJ_igJUBzX6a1NkEf5uNE0W0cKnp7muVOLcyJI7aWIIfNNT86gyTcWqRTubMDNt_DeWlLSdI4tcKefFr__8Y1BIwJ9R-eJECQVNIAVzWk/s640/20180317_155108.jpg" width="640" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjHHeHaeBpW_Y07z45ZTCdgKOyoCobEWE1RlL_XqQOakKUkc5XOh7TzBUwmz_l9H5j4NeDJhHfje9ngQwlxxRoSmza0GmGN9zuO2W6WP0sBRoU28pztLNbkLgfpGtnBW5xqtdNULHMTni9T/s1600/20180317_155108.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiMxcD5G-dZkQQ8wpUZph67YIkrVx632DVM4mLcS6aaQh665X42VZD_DHw5ywC1RtL2AMa9hjm7vbSJLg7fuMoROcMfXOb1cFf4EyVj6gjE9eCBcBWNRb8j1nIL6e0MHGnZstyPaEjGAPGJ/s1600/20180317_155126.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="949" data-original-width="1600" height="378" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiMxcD5G-dZkQQ8wpUZph67YIkrVx632DVM4mLcS6aaQh665X42VZD_DHw5ywC1RtL2AMa9hjm7vbSJLg7fuMoROcMfXOb1cFf4EyVj6gjE9eCBcBWNRb8j1nIL6e0MHGnZstyPaEjGAPGJ/s640/20180317_155126.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj4zaQVKwczQhUYoRJRVexxOM_nRhgGCpmXUaOjz693kUO3xat_I5Xn_eHcECbsOStRg2j8xik8mr4BkLF6lb6bNgeqrMjegNywqJ1d1HlhmgJcgeERLQOYFfNgzIG6-pWKy1rLOGu_2n0H/s1600/20180317_155152.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="879" data-original-width="1600" height="350" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj4zaQVKwczQhUYoRJRVexxOM_nRhgGCpmXUaOjz693kUO3xat_I5Xn_eHcECbsOStRg2j8xik8mr4BkLF6lb6bNgeqrMjegNywqJ1d1HlhmgJcgeERLQOYFfNgzIG6-pWKy1rLOGu_2n0H/s640/20180317_155152.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiqN2RvZehJ9R6I4bomgnKGrN8tlAqsMaI4ecnyH2WavBrE8XJlQvIcX1v16sCWZgU8T6XZw7sv53Y9nFn0A_GDxwiSm-ErvxixrtogoOeo9BK0qxOxd3K4li0_KmOSuvMFfcZicDCbYuvN/s1600/20180317_155213.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="839" data-original-width="1600" height="334" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiqN2RvZehJ9R6I4bomgnKGrN8tlAqsMaI4ecnyH2WavBrE8XJlQvIcX1v16sCWZgU8T6XZw7sv53Y9nFn0A_GDxwiSm-ErvxixrtogoOeo9BK0qxOxd3K4li0_KmOSuvMFfcZicDCbYuvN/s640/20180317_155213.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
Kolejną z pozycji, które często czytamy w "pakiecie
trzech opowieści" są historie o małej rezolutnej śwince, Peppie. Moje
dziecko śpi z Peppami, ogląda Peppe, rysuje Peppe i wszystko inne co ma w sobie
coś z Peppy. Także na dobranoc Peppa musi być. Każda książeczka odpowiada
jednemu odcinkowi przygód świnki więc jest to fajna alternatywa jeśli nie
lubimy, gdy nasza pociecha ślęczy nad telewizorem. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhtOawHd3hGDleyyfK4vMzDDTKQb6EHZgMmfmOVRmUuoJa9-aN6mZkZo0iHx4th4OcjKE-K0Ojv1nWAAHbdyVY4TwDQVBGJKRfnt5AtR-E2HG8p35BRwJmty1Ijk_ZKN0Js56y8Gt4xROkX/s1600/20180317_154711.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1325" data-original-width="1600" height="528" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhtOawHd3hGDleyyfK4vMzDDTKQb6EHZgMmfmOVRmUuoJa9-aN6mZkZo0iHx4th4OcjKE-K0Ojv1nWAAHbdyVY4TwDQVBGJKRfnt5AtR-E2HG8p35BRwJmty1Ijk_ZKN0Js56y8Gt4xROkX/s640/20180317_154711.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj3n63mxkIPE761btovjrc7zcyu82yC-lIZc0KRZ2zSsPEaCg3-a1WwhlZiHzbFOF0_D-SvtiOEv5DJBKjyo2A_6jdfeq7R-5XWlVpZc2VnO2UViQy3CjTaG7Yg9Y6OWXvs_2w2FT2Uw3wu/s1600/20180317_154730.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="900" data-original-width="1600" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj3n63mxkIPE761btovjrc7zcyu82yC-lIZc0KRZ2zSsPEaCg3-a1WwhlZiHzbFOF0_D-SvtiOEv5DJBKjyo2A_6jdfeq7R-5XWlVpZc2VnO2UViQy3CjTaG7Yg9Y6OWXvs_2w2FT2Uw3wu/s640/20180317_154730.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjbEWuklwO4uEgh69dHsBx2BFzFr3mTsKh-q7e8ZR1-g-kzxN5J29liSI4trMDGEFCV0OBPpOTIKV_cVVVK9chuVGffdETnX_fIYdtQhCyUfzv0DTX1iEtMezEnpRN77PB_NIYnYOhBdgus/s1600/20180317_154802.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="900" data-original-width="1600" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjbEWuklwO4uEgh69dHsBx2BFzFr3mTsKh-q7e8ZR1-g-kzxN5J29liSI4trMDGEFCV0OBPpOTIKV_cVVVK9chuVGffdETnX_fIYdtQhCyUfzv0DTX1iEtMezEnpRN77PB_NIYnYOhBdgus/s640/20180317_154802.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjBPIn0jzBYUpSuYLwgdwbql-tAJCh77mFp6upoTSFl_Yk-yjRwhnh1mgtdMp0-6VP56BjlQcLiv8SqVKfo_wSgKMRSIxNvARDxXJCdGVJk5LgG7tCtaNf7qYu5jUj43DNJtGsu083ITVlA/s1600/20180317_154832.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="935" data-original-width="1600" height="372" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjBPIn0jzBYUpSuYLwgdwbql-tAJCh77mFp6upoTSFl_Yk-yjRwhnh1mgtdMp0-6VP56BjlQcLiv8SqVKfo_wSgKMRSIxNvARDxXJCdGVJk5LgG7tCtaNf7qYu5jUj43DNJtGsu083ITVlA/s640/20180317_154832.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjhyphenhyphenfgMSIZlgj9ZqBWyBb4UjSl-8kQlJttM9Kt39WFMzL0MILN65C0uJ9VuAilL-QGVy7HDyvXcEejW6R9j4y5x-U3ONMXFyMydcV0hwTvzZQbKAA7gEvj1rkg8I-ZoSTu0DgGD_LkYjW8N/s1600/20180317_154846.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="900" data-original-width="1600" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjhyphenhyphenfgMSIZlgj9ZqBWyBb4UjSl-8kQlJttM9Kt39WFMzL0MILN65C0uJ9VuAilL-QGVy7HDyvXcEejW6R9j4y5x-U3ONMXFyMydcV0hwTvzZQbKAA7gEvj1rkg8I-ZoSTu0DgGD_LkYjW8N/s640/20180317_154846.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjI0CNU2hSkYE3H6vNLekZsmxujdmbbfZaLLnqL41I7HjuX3-ATKo_YKTRgPrsywlLG6u3AXQKhBWEWba6K0R7YIOzC_cLsg9Ww8FNFfw9jy1sb5Kqn__82pE5JQQITgE4hIdejxBwbtZcA/s1600/20180317_155442.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="883" data-original-width="1600" height="352" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjI0CNU2hSkYE3H6vNLekZsmxujdmbbfZaLLnqL41I7HjuX3-ATKo_YKTRgPrsywlLG6u3AXQKhBWEWba6K0R7YIOzC_cLsg9Ww8FNFfw9jy1sb5Kqn__82pE5JQQITgE4hIdejxBwbtZcA/s640/20180317_155442.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhy3up64B_zsL6PFlI-lm9Kd9vdH8S1iZlgTwGXEG3CK3IPEnBOyRtAmEGyEgQGSkKEVXIwpM1EXwvwSIOlPYmToIwmUArxtlXAqCaYKfSpWU8E645yyvNdkqa9ukma4GeNENYAo8aHY4FK/s1600/20180317_155501.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="901" data-original-width="1600" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhy3up64B_zsL6PFlI-lm9Kd9vdH8S1iZlgTwGXEG3CK3IPEnBOyRtAmEGyEgQGSkKEVXIwpM1EXwvwSIOlPYmToIwmUArxtlXAqCaYKfSpWU8E645yyvNdkqa9ukma4GeNENYAo8aHY4FK/s640/20180317_155501.jpg" width="640" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
"Szur, szur, ćwir, plum" autorstwa Kitty Crowther to kolejna pozycja na
naszego dobranockowego "must have". Książeczka będzie odpowiednia też
dla starszaków. Żabka Tymek bardzo boi się nocy i nie może zasnąć. Ciekawe
ilustracje i równie ciekawa historia. Ja z Kluską uwielbiamy, a czytam jej od
"kołyski" to opowiadanie. Polecam tą pozycje też tym rodzicom, których dzieci po prostu mają jakieś lęki związane z nocą. Pokazuje alternatywę dla dźwięków i wyjaśnia, że to co wydaje nam się, że słyszymy, a to co rzeczywiście słychać to często odmienne zjawiska.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjuFnsdtldXNp3CLZX50uKUYwcpYMo4iogqUpz-M5QwGVdgZjiMWKKY_SEyUDwgqaG_XVz0QfUojJpIxMNTYJPvgS9j3RY9sLPJ7qth21sCRP4vinOHu7IhY61tKbKVRxU7Y7ST61TOql4f/s1600/20180317_155238.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1298" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjuFnsdtldXNp3CLZX50uKUYwcpYMo4iogqUpz-M5QwGVdgZjiMWKKY_SEyUDwgqaG_XVz0QfUojJpIxMNTYJPvgS9j3RY9sLPJ7qth21sCRP4vinOHu7IhY61tKbKVRxU7Y7ST61TOql4f/s640/20180317_155238.jpg" width="518" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEilPDWSvkq4kgWq5MvP6ZZ9wpTikEaaDn6TLuqQyJHedf0DFC8vVQEY8iRL2GDx-wMNHTFpe_I19pN5Yxdp1YGbVAMm5kjzIq9s_FHgVOpJ1s6VMPkpba9zWOXLx8UIE7GKVsJaR0Tl6qPh/s1600/20180317_155306.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1004" data-original-width="1600" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEilPDWSvkq4kgWq5MvP6ZZ9wpTikEaaDn6TLuqQyJHedf0DFC8vVQEY8iRL2GDx-wMNHTFpe_I19pN5Yxdp1YGbVAMm5kjzIq9s_FHgVOpJ1s6VMPkpba9zWOXLx8UIE7GKVsJaR0Tl6qPh/s640/20180317_155306.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi20Km-gklBnn_od0sNV1H4A_aKTcivbI8rriP8ELJai46cZ8UhSrZXhoop4jcF0OBb_JU_M-jjdDD-KrYEGgqWtMZcm3oO0mvT138NrRH6E42uuR1Kc2t2T1Eq-lj-FY70C8wSgyun67Aa/s1600/20180317_155335.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1079" data-original-width="1600" height="430" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi20Km-gklBnn_od0sNV1H4A_aKTcivbI8rriP8ELJai46cZ8UhSrZXhoop4jcF0OBb_JU_M-jjdDD-KrYEGgqWtMZcm3oO0mvT138NrRH6E42uuR1Kc2t2T1Eq-lj-FY70C8wSgyun67Aa/s640/20180317_155335.jpg" width="640" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Z dłuższych opowiadań lubimy "Bajki o misiach. Herbatka
u Promyka", czyli zbiór opowiadań o przygodach różnych misiów w tym
tytułowego Promyka. W zależności od nastroju Klusek czytam 2-3 opowiadania. Przyjemne i lekkie historyjki z morałem. Wiadomo, że u 2-latka średnio ze zrozumieniem "głębszego sensu", ale Kluska uwielbia wszystko co ma misie także i ta pozycja u nas zagościła na dobre. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjzyaB3koMa9wGo8JNqlMpKym0GH-8fR1QL367ROcnMouY3Ag8CupgfTdrh3Nr8C7czXw-izBTHMjwEaHNspLInJJ86Xg2a5EVJk0ClRiDXUXuQsUrlGRY5TJw7-wj3NCSwrJovDDAeQorq/s1600/20180317_154930.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1297" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjzyaB3koMa9wGo8JNqlMpKym0GH-8fR1QL367ROcnMouY3Ag8CupgfTdrh3Nr8C7czXw-izBTHMjwEaHNspLInJJ86Xg2a5EVJk0ClRiDXUXuQsUrlGRY5TJw7-wj3NCSwrJovDDAeQorq/s640/20180317_154930.jpg" width="518" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjmaxglFMIQxQrZMvsacelqr8o9wiuM1ks95PYVxKUhJrSF23u17GFPNLmt8BjIHsrT9M8KwZlycvNE72JXzS0Y8kHpgBueFp7PGT4aUj4WwTZEuWfGw9lv5lAxHayZQ33KA1vIkecSpqPr/s1600/20180317_154957.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1023" data-original-width="1600" height="408" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjmaxglFMIQxQrZMvsacelqr8o9wiuM1ks95PYVxKUhJrSF23u17GFPNLmt8BjIHsrT9M8KwZlycvNE72JXzS0Y8kHpgBueFp7PGT4aUj4WwTZEuWfGw9lv5lAxHayZQ33KA1vIkecSpqPr/s640/20180317_154957.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjc8jbtcOyWG8g7_uN8-ZgN9tXV4vu2k8SojqYcdRzrMKSLLFPb1jLYoRElKRKVrouJe2xeO-rs8ckrmtu0UH3dLF1w2rfiIGAUFAknkWu8zfB6O0jrNA_yDYWL2eR0XwdtGE3uzB9Vg-n8/s1600/20180317_155029.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1152" data-original-width="1600" height="460" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjc8jbtcOyWG8g7_uN8-ZgN9tXV4vu2k8SojqYcdRzrMKSLLFPb1jLYoRElKRKVrouJe2xeO-rs8ckrmtu0UH3dLF1w2rfiIGAUFAknkWu8zfB6O0jrNA_yDYWL2eR0XwdtGE3uzB9Vg-n8/s640/20180317_155029.jpg" width="640" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<o:p></o:p></div>
I ostatnia, zdecydowanie najdłuższa pozycja, czytana
"na raty" to "Królik i Misia. Utrapienie Królika". Śmieszna
historia opowiadająca rozterki i narzekania Królika. Dla dwulatka zdecydowanie
nie jest to książka "na raz". Mnie urzekła grafika. Na pewno będę
szukać kolejnych części z serii.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj3s7l8A4DG1fm8QUe1Q3QmMm-oYZzp5FM9kN9TWZMsqCExv-5ERwQ_5H_rQjd-KWdYWgXD3-AcepXqE6GxlHsDOD6sHe92bilPVCjDNLdZchRehJUh8i90fs_Au4mLz4MVAcDqgvMeTdDQ/s1600/20180317_101256.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="900" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj3s7l8A4DG1fm8QUe1Q3QmMm-oYZzp5FM9kN9TWZMsqCExv-5ERwQ_5H_rQjd-KWdYWgXD3-AcepXqE6GxlHsDOD6sHe92bilPVCjDNLdZchRehJUh8i90fs_Au4mLz4MVAcDqgvMeTdDQ/s640/20180317_101256.jpg" width="360" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjxKgvZLK93N9PUvmfQlOX1Wwx1x0B4pbcaO913XO2on8G1yPkukgsVu83oSmpsXj_WujLnwRsBn-WIJ_Sr_0rRoIbyZUZXn2642V8y0mpV5_VUvhwYKwg3hZJHgiIgVlF-6EzRgjElYbJu/s1600/20180317_154545.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1327" data-original-width="1600" height="530" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjxKgvZLK93N9PUvmfQlOX1Wwx1x0B4pbcaO913XO2on8G1yPkukgsVu83oSmpsXj_WujLnwRsBn-WIJ_Sr_0rRoIbyZUZXn2642V8y0mpV5_VUvhwYKwg3hZJHgiIgVlF-6EzRgjElYbJu/s640/20180317_154545.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgNgPe5GkpqO3lVZu_aGWh4-vw8DSrArHsmtYaJHVYIucWtbDXxiDNTrPoa6P_Scj2qO4HZAW4VWM08Iy31f2UQxoeI8XBnwKHCmEhqrKP9IKhz33g3lO_5FUHkE6Z5sM2aev90sDlA_EtN/s1600/20180317_154621.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1086" data-original-width="1600" height="434" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgNgPe5GkpqO3lVZu_aGWh4-vw8DSrArHsmtYaJHVYIucWtbDXxiDNTrPoa6P_Scj2qO4HZAW4VWM08Iy31f2UQxoeI8XBnwKHCmEhqrKP9IKhz33g3lO_5FUHkE6Z5sM2aev90sDlA_EtN/s640/20180317_154621.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhI5CudAsIg3MyyJHCtdXdc58IFZaRculsJDnMEdlGVifHTCI-ncQlUv8eIjZNuH8jAsmhFmoK0sNKKIosamRL2iYWBuQFGxAwDuMo6anVbRpQnEjsA_gMLVkSY38tRahpw9sZvTF5AoMf3/s1600/20180317_154646.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1114" data-original-width="1600" height="444" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhI5CudAsIg3MyyJHCtdXdc58IFZaRculsJDnMEdlGVifHTCI-ncQlUv8eIjZNuH8jAsmhFmoK0sNKKIosamRL2iYWBuQFGxAwDuMo6anVbRpQnEjsA_gMLVkSY38tRahpw9sZvTF5AoMf3/s640/20180317_154646.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
A Wy? Czytacie swoim pociechom na dobranoc? A może macie inną porę na czytanie? U nas każdy moment jest dobry na dobrą książkę :) Dajcie znać co czytacie, kiedy i jak długo. Z chęcią zaczerpnę inspiracji książkowych. Lista jest długa i zdecydowanie otwarta.Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/05215424549802611662noreply@blogger.com14tag:blogger.com,1999:blog-8374238032949661720.post-12043519660181613552018-02-28T19:35:00.000+01:002018-02-28T19:35:01.218+01:00Torba do szpitala vol.2Dzisiaj będzie krótko i na temat. Dlaczego krótko? A no bo na nieplanowane wydobyciny Kluski 2 poszłam z małą torebunią a nie jak z Kluską 1 tobołami! Jeśli pamiętacie to super, jeśli nie to proszę sobie przypomnieć post <a href="http://kluskowamama.blogspot.com/2016/02/torba-do-szpitala.html#">o torbie do szpitala</a>, gdy szłam rodzić Kluskę Pierworodną, a dzisiaj łapcię moją odchudzoną listę szpitalnego "must have"!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjKXC3ojL9TYj8_NvaifVaWzza86UMdc8o9MJiaPwmNIX37ifKnhCJjbC-ULM67wfdroJcqQ5MQbyVYK97qsoLCIBqGo-QQXnG2Upglz6jGnNEu8WF4CB8XZSVNvsBQ5RGnYdONBBXfKbz_/s1600/walizka-19834654.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="503" data-original-width="682" height="235" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjKXC3ojL9TYj8_NvaifVaWzza86UMdc8o9MJiaPwmNIX37ifKnhCJjbC-ULM67wfdroJcqQ5MQbyVYK97qsoLCIBqGo-QQXnG2Upglz6jGnNEu8WF4CB8XZSVNvsBQ5RGnYdONBBXfKbz_/s320/walizka-19834654.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: #666666; font-size: x-small;">źródło: papilot.pl</span></i></div>
<a name='more'></a><br />
Po pierwsze zacznijmy od tego, że nie jedziesz na koniec świata. Zawsze, ale to zawsze brakujące manele ktoś Ci może podrzucić. Warto więc spakować się kompaktowo by jak najmniej wziąć do torby. Oprócz wygody ma to swoje uzasadnienie w tym, że na każdej rzeczy przyniesionej do szpitala osadza się szpitalna flora bakteryjna, która niekoniecznie jest nam przyjazna. Wszelkie szumisie, pamiątkowe rożki, kocyki, czy kij wie co jeszcze zostawcie w domu, a do szpitala tylko niezbędne minimum.<br />
<br />
I tak moje "must have" zawierało:<br />
1. Koszula do karmienia - w gorzowskim szpitalu są co prawda do dyspozycji, ale mówiąc szczerze, to worek na ziemniaki jest milszy w dotyku.<br />
2. Ręcznik duży i ręcznik mały.<br />
3. Spodenki od piżamy - wiem, że powinno się ranę wietrzyć, ale akurat na tym położnictwie czajnik i lodówka są na środku korytarza. Kawałek jest a nie chciałam drałować kaczym chodem, z podpaską miedzy nogami przez pół oddziału. Wolałam wygodę i na ten czas sobie pozwalałam na gatki :D Ważne by były bawełniane i mięciusie.<br />
4. Talerz, sztućce, kubek.<br />
5. Skarpety.<br />
6. Japonki pod prysznic.<br />
7. Wygodna poduszka, z której można bez problemu zdjąć poszewkę.<br />
8. Zapas jedzenia - niestety Gorzów nie może się popisać dobrym jedzeniem. Chłam, syf i kucharek. Serio, wszystko albo nie smakuje albo smakuje tak samo. A jak przykładowo nie jesz jajek to szykuj się na głód. Oczywiście ochrzan za soki, czekoladki, NORMALNY OBIAD też dostaniesz, ale ja osobiście wolałam mieć siły :)<br />
9. Zapas 2 złotówek ;)<br />
10. Trzy pajace, tetra, smoczek i mały kocyk dla bobasa - dlaczego tak mało? Nie kąpałam dziecka w szpitalu. Więcej jej na prawdę nie było potrzeba.<br />
11. Mokre chusteczki.<br />
13. Pieluchy - w Gorzowie dają, ale ja za nimi nie przepadam.<br />
14. Kosmetyczkę z miniaturkami kosmetyków i awaryjnie tantum rosa.<br />
15. Woda, woda, woda do picia.<br />
16. Ładowarka do telefonu.<br />
17. CIERPLIWOŚĆ.<br />
<br />
To moje szpitalne "must have". Tym razem było lepiej, chociaż położne tak samo jak przy pierwszym porodzie nie miały ze mną łatwo.<br />
<br />
Jeżeli idziesz rodzić w gorzowskim szpitalu to to Ci na pewno wystarczy, a resztę doniosą!Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/05215424549802611662noreply@blogger.com9tag:blogger.com,1999:blog-8374238032949661720.post-54808608859020198232018-02-17T20:37:00.001+01:002018-02-17T20:37:07.106+01:00Matki Polki w sali zabaw<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhjXXACSpa3A2YTa8gBD-EA9OrUYAXQxwgk-VmORZXkmIREdVP55JWYdU0Df0vN0VR9JPLrFF2kwOJVnb0Gc1ErSCy0FEuvxTheTyUT0MMqxWd8rAVEWr0uNfj9W8IwxirvBWBZnWFWtlYh/s1600/20180217_115610%255B1%255D.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="900" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhjXXACSpa3A2YTa8gBD-EA9OrUYAXQxwgk-VmORZXkmIREdVP55JWYdU0Df0vN0VR9JPLrFF2kwOJVnb0Gc1ErSCy0FEuvxTheTyUT0MMqxWd8rAVEWr0uNfj9W8IwxirvBWBZnWFWtlYh/s400/20180217_115610%255B1%255D.jpg" width="225" /></a>W życiu każdej matki przychodzi taki moment, że zabiera dziecko na salę zabaw. Okej, nie wiem czy w życiu każdej matki, ale my z Tośką lubimy tego typu akcje i w zimowe dni, kiedy na dworze dosłownie pizga złem wybieramy się na jakąś salę zabaw w naszym mieście. Dzisiaj ja i moja banda wybrałyśmy się z innymi mamami do sali zabaw Yabadabadoo w gorzowskiej Galerii Manhattan. Ja i te dwie byłyśmy tam po raz pierwszy. Czy nam się podobało?<br />
<br />
Yabadabadoo jest fajną, sporą salą zabaw. Można znaleźć w niej dużo atrakcji, od zwykłych jeździków po zjeżdżalnię rurę, przez trampolinę. Ba, nawet dla Zofki jakaś piłka się znalazła. Generalnie starzy i młodzi znajdą coś dla siebie. Małe gnomy nie wejdą bez pomocy rodzica tam gdzie nie powinny, a i rodzic z gnomem w każde miejsce wleźć może. Taaa, wleźć wlezie, ale czasami trzeba się czołgać :) Jest dużo miejsca dla jeździków, baseny z kulkami i plastikowe domki. Znajdzie się stolik przy którym można odsapnąć, a dla rodziców kawka i stoliki również są obecne. Nieograniczony czas zabawy kosztuje 25 zł i moim zdaniem jest to spoko cena. My dzisiaj szalałyśmy 3h i dzieci mi padły jak kawki w aucie.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg0erGmmNZMdCK0Y6byxy4y3xaKVLSRSb9zSbbf7sTICVIcyfHCjTGmex2Ht8Zlmb7Q9VATz-jNLscoK8O5eUy9qrNTafsngoIdpxOc2MBK5Sux8lLm2Ag2IqtDqeXaRQlU0TXini0QA2yq/s1600/20180217_112844%255B1%255D.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="900" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg0erGmmNZMdCK0Y6byxy4y3xaKVLSRSb9zSbbf7sTICVIcyfHCjTGmex2Ht8Zlmb7Q9VATz-jNLscoK8O5eUy9qrNTafsngoIdpxOc2MBK5Sux8lLm2Ag2IqtDqeXaRQlU0TXini0QA2yq/s400/20180217_112844%255B1%255D.jpg" width="225" /></a></div>
O ile wygląd i wyposażenie sali jest zdecydowanie na plus to są rzeczy, które muszę, ale to muszę skrytykować. Pierwsza rzecz, wchodzę i przy kasie bucha we mnie cukier. Jest tam chyba wszystko, jajka niespodzianki, chrupki, kolorowe cukierki i cuda wianki na kiju. Nie ma natomiast ani jednego owoca w ofercie, a nawet jeśli jest to ginie w gąszczu gównianych słodyczy za miliony monet. Druga sprawa to muza. Fajnie, że jest coś takiego jak głośnik i muzyka, ale czemu to tak łupie jakbyśmy co najmniej w klubie nocnym byli? Kilka razy prosiłyśmy panią z obsługi, żeby ściszyła muzykę. Bez skutku. Rihanna łupała ostro. Ostatnia rzecz to temperatura na sali. Pociłam się jak skunks. Dzieciary miały gigantyczne wypieki na twarzy. Jeżeli jest klima to ktoś przegiął z ustawieniami. Na zewnątrz jest mróz i nie wyobrażam sobie by moje kluski po szaleńczej zabawie wyszły na zewnątrz takie zgrzane...<br />
<br />
<br />Jeszcze nie wiem, czy polecę to miejsce czy nie. Minusy są jak najbardziej do zniwelowania, wszystko zależy od właścicieli i obsługi. Mamy jeszcze kilka miejsc do przetestowania i dwa zaległe do zrecenzowania także wiecie. Może jakiś ranking zrobię. Jeśli mieszkałabym na Manhattanie to jak najbardziej, ale na Staszica, pod domem mam Fikoland, który co prawda jest mniejszy ale dla 2latka zdecydowanie wystarcza.<br />
<br />
Zapraszamy na nasze mamuśkowe spotkania z ekipą <a href="https://www.facebook.com/GorzowwChuscie/inbox/">Gorzów w Chuście</a>!Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/05215424549802611662noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-8374238032949661720.post-55570409895105106772018-02-06T21:23:00.003+01:002018-02-06T22:01:57.074+01:00Komunikacja z dziećmi. Warsztaty dla rodziców z Agnieszką SteinW minioną sobotę miałam przyjemność być współorganizatorem warsztatów dla rodziców z Agnieszką Stein. Miejsca na warsztaty rozeszły się jak świeże bułeczki, a lista rezerwowych była niemożliwie długa. Wydarzenie odbywało się w Hotelu Gorzów, a tematem przewodnim była komunikacja z dzieckiem. Całość trwała 6 h, chociaż kolejne 2h wieczoru rozważałam nad sensem warsztatów i czy na prawdę jestem zadowolona. Jestem?<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhlwQel35wlnYQQDZ14_RYXVQzlq45b_dHZR9p4TjvunT5Jz0l_xzoF-eWBbde9tAa5lqmUXEYxz5acHDm0H6yo9uB5wgf9CZUpcpQzlgnqfAyf0BuYjrTUpmAXVj3EbBeP9pYKRk0UerH7/s1600/4.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="900" data-original-width="1600" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhlwQel35wlnYQQDZ14_RYXVQzlq45b_dHZR9p4TjvunT5Jz0l_xzoF-eWBbde9tAa5lqmUXEYxz5acHDm0H6yo9uB5wgf9CZUpcpQzlgnqfAyf0BuYjrTUpmAXVj3EbBeP9pYKRk0UerH7/s640/4.jpg" width="640" /></a></div>
<a name='more'></a><br />
Agnieszka Stein, psycholog, która wpiera ludzi w trudach rodzicielstwa. Współpracuje z nauczycielami czy ogólnie pedagogami, a jej specjalnością jest rodzicielstwo bliskości. Autorka artykułów czy książek związanych z tematyką rodzicielstwa, wychowywania. Prowadzi warsztaty dla rodziców by pokazać drogę i pomóc się odnaleźć jako rodzic. Prywatnie mama nastolatka, która uwielbia czytać książki.<br />
<br />
Takie informacje znajdujemy w zakładce "O mnie" <a href="http://agnieszkastein.pl/o-mnie/">na oficjalnej stronie Agnieszki Stein</a>. Możemy zauważyć, że autorka "Dziecko z bliska" ma na prawdę pokaźny dorobek zawodowy, a jej praktyki nie powstydził się żaden psycholog. Gdy zobaczyłam Agnieszkę na sali warsztatowej zastanawiałam się czy ja na pewno dobrze trafiłam. Wyluzowana babeczka stała w roku sali przy flipcharcie i na prawdę nie wyglądała ani jak nauczyciel ani jak psycholog. No ale przecież nie ocenia się książki po okładce, a każdy ma prawo do własnego stylu. Zasiadłam więc na jednym z krzeseł dla uczestników i czekałam.<br />
<br />
Czekałam, czekałam aż sobie przypomniałam, że to JA mam wygłosić kilka słów na rozpoczęcie warsztatów! No ale ładnie przywitałam Agnieszkę i uczestników i mogłyśmy zaczynać.<br />
<br />
Warsztaty rozpoczęły się od spisania naszych oczekiwań. Każda z nas, tak się złożyło, że były same mamy, miała powiedzieć czego oczekujemy od warsztatów. No i padały hasła typu "Radzić sobie z trudnymi emocjami", "Radzić sobie z emocjami dziecka", "O co chodzi z niechwaleniem" czy "Jak stawiać granice".<br />
<br />
Sześć godzin warsztatów to na prawdę masa czasu. Rozmawiałyśmy o wszystkim, dawałyśmy przykłady z życia i czerpałyśmy wiedzę nie tylko od Agnieszki, ale również od siebie nawzajem.<br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg0bhFtJemc0_d30KKJL769V2RRa0Ghs5lGlqRyAN2GFxmAWk7Qg6JAOcnZWUPVIW2m0OyoKnL1eiicRVLG735gKgzRozF2NjCGWRbVTZHG5mULjq64mCJSgwjNt1SO9k3PhZCqvOdvXyct/s1600/6.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="900" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg0bhFtJemc0_d30KKJL769V2RRa0Ghs5lGlqRyAN2GFxmAWk7Qg6JAOcnZWUPVIW2m0OyoKnL1eiicRVLG735gKgzRozF2NjCGWRbVTZHG5mULjq64mCJSgwjNt1SO9k3PhZCqvOdvXyct/s640/6.jpg" width="360" /></a>Osobiście zrozumiałam, że bardzo ważne jest, zwłaszcza mając większą ilość dzieci, zrozumienie potrzeb. Nie tylko tych dzieci, ale przede wszystkim własnych. Często o tym zapominamy i narasta w nas frustracja co się ewidentnie odbija na dzieciach. Ciekawym przykładem zobrazowania problemu jest tu chęć, kolokwialnie mówiąc, wysikania się. Jeżeli chce nam się siku to już mamy jak w banku, że nie przestanie nam się chcieć. Nie zaspakajając tej potrzeby narasta w nas irytacja, że chce nam się siku, że boli nas pęcherz i że w najgorszym przypadku się zsikamy. Nie możemy więc robić kanapek, lepić bałwana z plasteliny czy przewinąć kupy w pieluszce zanim nie zrobimy siku. Zrozumieć potrzeby i zaspokoić najpierw te pierwotne. Bardzo ważne.<br />
<br />
Kolejnym ważnym, przynajmniej dla mnie, tematem warsztatów było to jak rozmawiać z osobami, które zajmują się naszymi dziećmi. Nie możemy z nimi rozmawiać w sposób w jaki nie chcemy by oni rozmawiali z naszymi dziećmi. Przykładowo jeżeli my nie chcemy by dziadek przeklinał do wnuczka to sami do dziadka nie możemy przeklinać. Specjalnie użyłam już tutaj hiperboli, żebyście poznali dosłowny sens tematu.<br />
<br />
Spodobało mi się również podejście Agnieszki do sposobu zaspokajania potrzeb. Coś w stylu, jeżeli Twoim celem jest uśpienie młodszego dziecka i z tego powodu puszczasz starszemu bajkę, żeby się zajęło samo sobą to jest to okej, jeżeli uważasz, że w tym momencie, przy tych zasobach, które posiadasz jest to najlepsza droga. Koniec, żadnych analiz. Sposób, który wydaje Ci się w danym momencie najlepszy do osiągnięcia calu po prostu jest najlepszy.<br />
<br />
I chyba ostatnim aspektem warsztatów, który mnie dotknął jest cel naszej wypowiedzi. Co chcemy osiągnąć przez komunikacje z drugą osobą. Ja zdaję sobie sprawę, że w komunikacji, chociażby z Niemężęm, bardzo często staram się być wilkiem. Chce by było po mojemu, tak jak ja chcę i w sposób jaki ja chcę. Niestety często wychodzi na to, że potrzeba bycia "wygraną" w dyskusji często niweczy jej cel. Zdecydowanie muszę nad tym popracować.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg7ou9_-qoJuCdaXe7DNJ_BVjyWETjXq6uQ_aMx2TiSnqSJ4l7B_-ClLFPGNxy2ccTjN0Huuvq8zfqxqPUZyuXD-3wXBpWhbgf50GZtVtd4sGDwhubIZJ0tY6RsRch7oVH9rt4yo8LqpoZH/s1600/3.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="900" data-original-width="1600" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg7ou9_-qoJuCdaXe7DNJ_BVjyWETjXq6uQ_aMx2TiSnqSJ4l7B_-ClLFPGNxy2ccTjN0Huuvq8zfqxqPUZyuXD-3wXBpWhbgf50GZtVtd4sGDwhubIZJ0tY6RsRch7oVH9rt4yo8LqpoZH/s640/3.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
Czy jestem więc zadowolona z warsztatów z Agnieszką Stein? I tak i nie. Dla mnie, jako dla rodzica dwóch maluchów 6h warsztatów to długo. Zwłaszcza, że Kluska 2 była ze mną i szkoda mi jej było, że tak na tej sali przy tym sztucznym świetle i w ogóle. Myślę, że spokojnie mogłyśmy zmieścić się w 4h. Dodatkowo muszę przyznać, że oczekiwałam czegoś innego. Wiecie, ja muszę mieć plan działania, jakiś harmonogram itp. Myślałam, że te warsztaty, skoro trwają 6h, będą miały jakiś "plan działania". Sam temat "Komunikacji z dzieckiem" był jakoś tak na okrętkę i po macoszemu na rzecz komunikacji w szeroko rozumianym znaczeniu. Zbyt rozwleczone jak dla mnie. No ale jednak coś wyniosłam. Coś, a w zasadzie całkiem sporo informacji do przetworzenia i przetrawienia i przede wszystkim do refleksji nad pytaniem "Jakim chcę być rodzicem i jaka jest do tego droga?".<br />
<br />
Dziękuję dziewczynom z <a href="https://www.facebook.com/GorzowwChuscie/">Gorzów w Chuście</a> za współpracę. Było zacnie jak zwykle i oby więcej w naszym mieście takich wydarzeń! Wraz z dziewczynami mamy nadzieję, że dacie nam znać co byście chcieli jeszcze by w naszym mieście się zadziało. Pamiętajcie, że bez Was nie będą powstawać takie projekty!Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/05215424549802611662noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-8374238032949661720.post-82480768096324990642018-01-30T21:31:00.000+01:002018-02-06T22:01:37.552+01:00Mały Teatr KsiążkiSzok i niedowierzanie! W Gorzowie zaczyna się coś dziać! Oprócz tego, że jesteśmy my, superfajna ekipa od kawy i nie tyko <a href="https://www.facebook.com/GorzowwChuscie/">Gorzów w Chuście</a>, to jeszcze panie z <a href="https://www.facebook.com/kleklekids/?ref=br_rs">Kle Kle Kids Księgarnia dla Dzieci</a> zorganizowały super wydarzenie "Mały Teatr Książki z Cynamonem i Trusią". "Mały Teatr Książki" ma być cyklicznym wydarzeniem odbywającym się w gorzowskim Miejskim Ośrodku Sztuki przy il. Pomorskiej. Muszę powiedzieć, że po pierwszym razie jestem zachwycona i chce więcej.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj8NF3nOgK3GuK903BuXjBsAzHHpzJZF22lVdb06rHubo4CFpfcs8MkjS9Vd2MuGVJVh2Ec0-k-F1kHfkHusenxoeK94JPW24B9CJrG4rE1EoemnGSt6exHWYBhByZyAI6WX16IfJu7AzV6/s1600/1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1200" data-original-width="1600" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj8NF3nOgK3GuK903BuXjBsAzHHpzJZF22lVdb06rHubo4CFpfcs8MkjS9Vd2MuGVJVh2Ec0-k-F1kHfkHusenxoeK94JPW24B9CJrG4rE1EoemnGSt6exHWYBhByZyAI6WX16IfJu7AzV6/s640/1.jpg" width="640" /></a></div>
<a name='more'></a><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgMJ7eVlMfwHpdCNbW1rz46B89fBKANhqNqFgRUuTXBvCD9BzGkyUDYyNCxWe63WQjLWClK2ZhmeanF0zqy7Tia5FqvqsummmE7vIY0mQi_Tal-hLlsNlUhQNtTFG5YOyr2GVa40OLkJ0Hu/s1600/3.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="800" data-original-width="449" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgMJ7eVlMfwHpdCNbW1rz46B89fBKANhqNqFgRUuTXBvCD9BzGkyUDYyNCxWe63WQjLWClK2ZhmeanF0zqy7Tia5FqvqsummmE7vIY0mQi_Tal-hLlsNlUhQNtTFG5YOyr2GVa40OLkJ0Hu/s400/3.jpg" width="223" /></a></div>
"Cynamon i Trusia", wyd. Zakamarki to seria wierszyków Ulfa Starka, pokazująca otaczający nas świat. Części ciała, pory roku czy emocje to to co w przystępny sposób pokazują Cynamon i Trusia młodym czytelnikom. Nic tylko wpisać na listę #książkowemusthave i zamawiać w następnym zamówieniu książkowym. No ale nie o książkach dzisiaj mowa a o wydarzeniu!<br />
<br />
Cena regularna dla dziecka z opiekunem to 35 zł. My jako superekipa Gorzów w Chuście wchodziliśmy za 18 zł. Za dodatkowego opiekuna trzeba zapłacić. Jeżeli chodzi o cenę to szczerze powiem, że 35 zł to dużo. Moim zdaniem za dużo. 18 zł to cena optymalna. Niestety wiem, że w Gorzowie nie ma konkurencji i ludzie zapłacą 35 zł za przedstawienie. Ba... Ja sama zapłaciłabym 35 zł.<br />
<br />
Przedstawienie odbywało się na jednej z sal MOSu. Byłam mile zaskoczona, że wszystko było fajnie przygotowane. Oświetlenie, muzyka, rekwizyty. Wszystko tworzyło przejrzystą i zrozumiałą dla dzieciaków całość. Niestety w moim subiektywnym odczuciu ludzi było za dużo. Po pierwsze nie widzę sensu, żeby zarówno mama jak i tata szli na przedstawienie(no chyba, że idą całą gromadą dzieci). Fajnie jest zrobić sobie czas dla siebie rodzic + dziecko. A po drugie organizatorzy mogli bardziej ograniczyć ilość biletów lub zdecydować się na większą salę. No ale dobra, nie narzekam bo na prawdę było fajnie.<br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEilkMk209Du6b1tTNWPmS6V41HfsR-5MGjxP7u_MdTJAFzG_yH2KVXdDN0kgn_eUYthAGv_G1EhETJHxjb-RP5aNHFp9KgLVxonkoAlF3EDR7H6RDqAwzM1jJmTZ24vyutnE-kMnDy70OuQ/s1600/2.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1200" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEilkMk209Du6b1tTNWPmS6V41HfsR-5MGjxP7u_MdTJAFzG_yH2KVXdDN0kgn_eUYthAGv_G1EhETJHxjb-RP5aNHFp9KgLVxonkoAlF3EDR7H6RDqAwzM1jJmTZ24vyutnE-kMnDy70OuQ/s320/2.jpg" width="240" /></a>Aktorki były rewelacyjne. Zarówno Cynamon jak i Trusia, mówili głośno i wyraźnie. Dodatkowym atutem było integracja aktorów z widzem. Czynny udział dzieci w spektaklu pobudzał dodatkowo wyobraźnie i zmuszał do aktywności. Chociaż nie mogę powiedzieć by moja Pierworodna była wybitnie aktywna. Typowy obserwator po mamusi.<br />
<br />
Generalnie daje 8/10. Minus dwa punkty za wysoką cenę regularną i za małą salę. Tak to nie mam się do czego doczepić, zwłaszcza, że KleKle Księgarnia dla Dzieci oferowała po przedstawieniu -10% na książki! Dobrze, że nie wzięłam za dużo gotówki bo z moim książkoholizmem wyszłabym biedna.<br />
<br />
Polecam serdecznie i mam nadzieję do zobaczenia następnym razem! Oby tak dalej Gorzów!Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/05215424549802611662noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-8374238032949661720.post-562035588628911222018-01-26T09:00:00.000+01:002018-01-26T09:00:41.173+01:00Mother of twoMyślałam, że od "jednego razu" zajść nie można. Można. Kluska Drugorodna, Zofia, spadła na nas jak grom z jasnego nieba. Jasne, zawsze mówiłam, że chce mieć od razu drugie, że z głowy, jednak jak to ja miałam plan. Plan był zaciążyć w czerwcu. Coś nie pykło, a w zasadzie pykło aż nadto i oto mam dzieci rok po roku, chociaż między nimi 20 miesięcy różnicy.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg9-sDyZ94CrzXJ8BRCUC93J5crbyh9aUqM2LZymt191hNrcmMs4wG7lirou6GYQT-ev2F9tzUApBViJOMYB1OmoELe4GOJQadvBVpGMnOYmXJWKPc52AdCmDlaCVndGS2HLeOE8HNuW21C/s1600/11a.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1067" data-original-width="1600" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg9-sDyZ94CrzXJ8BRCUC93J5crbyh9aUqM2LZymt191hNrcmMs4wG7lirou6GYQT-ev2F9tzUApBViJOMYB1OmoELe4GOJQadvBVpGMnOYmXJWKPc52AdCmDlaCVndGS2HLeOE8HNuW21C/s640/11a.jpg" width="640" /></a></div>
<a name='more'></a><br />
Jeżeli jesteś matką jednego dziecka, a w zasadzie, jeśli jesteś rodzicem jednego dziecka i twierdzisz, że na nic nie masz czasu, że jesteś zmęczony, że kto w ogóle wymyślił posiadanie dzieci i na co Ci to było, powiem Ci "Weź się ogarnij chopie!". Serio. Jestem człowiekiem dobrze zorganizowanym. Ba, moja teściowa mawia, że jestem zorganizowana za pół Gorzowa. No ale z dwójką dzieci to ja nie wiem jaki mamy dzień tygodnia i dlaczego dzisiaj jest czwartek skoro wczoraj był poniedziałek. Serio. Ja, człowiek, który zapamiętywał w czeluściach mózgownicy każdy ważny termin, zaczęłam każdą pierdołę zapisywać w kalendarzu w telefonie. Ja nienawidzę telefonowych kalendarzy. No ale co mam zrobić, jeśli na papierowy nie mam miejsca w torbie między pampersami a zapasową parą gaci.<br />
<br />
Tak czy siak jestem matką dwójki od niespełna 3 miesięcy. Od niespełna 3 miesięcy codziennie jaram się moimi dziećmi jeszcze bardziej i jeszcze częściej liczę do 10, kuźwa do 1000000000000, coby nie stracić nad sobą panowania. Moja sąsiadka, jak mamę kocham, dowiedziała się, że Pierworodna Kluska to Antonina przez ścianę! Musiała słyszeć jedno z moich "Antonina R. nie wycieraj Zofki twarzy osmarkaną chusteczką" albo "Przeginasz! Na prawdę przeginasz Tośka!". No cóż, nikt nie jest idealny!<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgDr_MlniZvoyhdk1TQJIv8lR34xzw-ZxVMI7OX86SpwqSpmUCoj9ryer3AjXuSL1Gu5lTaM9gsU78pU3MYB67eAZbsX5BCcovqcnC70K6SZCdG-igUSxy8YnP074JlVJxN72gtf9QUK4zq/s1600/20180107_154437.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="900" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgDr_MlniZvoyhdk1TQJIv8lR34xzw-ZxVMI7OX86SpwqSpmUCoj9ryer3AjXuSL1Gu5lTaM9gsU78pU3MYB67eAZbsX5BCcovqcnC70K6SZCdG-igUSxy8YnP074JlVJxN72gtf9QUK4zq/s640/20180107_154437.jpg" width="360" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
Życie matki to nie jest bułka z masłem. Ja na prawdę zastanawiam się co ja robiłam z wolnym czasem mając jedno dziecko. Już nie wspomnę o tym, że nie mam pojęcia ile ja musiałam mieć wolnego czasu nie mając dzieci! Bo na prawdę, wstaję rano i za chwilę bach jest 20, ja mam jęzor wywalony, a przed chwilą przecież jadłam wczorajszy obiad na śniadanie. Przecież to nie jest normalne.<br />
<br />
Wstajesz, sikasz Ty, sika starsza. Robisz kawę sobie, robisz "kafkę" jej plus jakieś śniadanie. W międzyczasie żonglujesz cyckiem i cieszysz się, że ojciec w końcu "nauczył się" khem khem, wstawać rano i w miarę ogarnia młodszą. W sensie przewinie pieluchę czy coś bo przecież on cycka nie wystawi. Podłączasz więc cycka pod tankowiec a drugą ręką ściągasz dziecku majtki bo przecież znowu chce siusiu akurat w tym momencie. Ojciec w międzyczasie dogorewa a Ty zastanawiasz się na co Ci to było i za jakie grzechy. Ok, sytuacja opanowana. Nagle starsza stwierdza, że musi w tym momencie pobawić się ciastoliną, jednocześnie krzycząc Peppa i dając wyraźnie do zrozumienia, że nie będzie się ubierać ucieka z pokoju. Młodsza musi zrobić kupę teraz. Nie za 5 min jak pozbędziesz się połowy rodziny z domu tylko teraz. Jakoś poszło. Ojciec wstał, starsza ubrała spodnie i bluzkę. Co prawda wygląda jak młody blond Chopin bo szczotka parzy, ale zęby ma umyte więc można puścić to to żłobka. Wyszli. Siadasz i dopijasz zimną kawę. Młodsza przysypia. Ty masz ochotę kimnąć się razem z nią, ale minimalny ruch grozi pobudką. Przecież ona musi spać na rękach. Uważam, bo co milszy powie, że przyzwyczaisz! No jakby przez 9 miesięcy się samo nie przyzwyczaiło...<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhlQSt1EgpLaJcShjKKKGzNykoRVTHJ63z1M8LADw41gNi0oSISAXhlMqBAMoPAwRjL6Tz1hsW3PM22xlhHB8JHI2O6BuftzCZDsFrVnfDhvGNmJ0wXpDma3Zkq-wFhPEu6vLKIFl4PVD_q/s1600/20180121_141035.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="900" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhlQSt1EgpLaJcShjKKKGzNykoRVTHJ63z1M8LADw41gNi0oSISAXhlMqBAMoPAwRjL6Tz1hsW3PM22xlhHB8JHI2O6BuftzCZDsFrVnfDhvGNmJ0wXpDma3Zkq-wFhPEu6vLKIFl4PVD_q/s640/20180121_141035.jpg" width="360" /></a></div>
<br />
Mija południe. Ty w gaciach i dobrze jeśli masz obiad z wczoraj. Czasami fajnie jest odkurzać, ale stwierdzasz, że starsza chodzi, a młodsza jeszcze nawet się nie obraca więc srał pies odkurzanie. Pijesz drugą kawę i starasz się ogarnąć cokolwiek. Jedno praniem drugie pranie, a w międzyczasie jakaś wanna lub wc. Nigdy oba na raz bo zaraz młodsza znowu się obudzi no i tak nie skończysz. Zaraz ojciec starszą przywiezie, albo, co gorsza, Ty musisz po nią jechać. Zmieniasz więc piżamę na wyjściowy dres i pakujesz się do auta. Jest coś w okolicy 15. Może uda się jakiś spacer zaliczyć zanim zrobi się ciemno i jeszcze bardziej zimno. A nie, dzisiaj starsza źle spała. Histeria. Nieś mnie matka bo będę wyć i się rzucać na podłogę w mym nieszczęściu. No więc czekasz. Najpierw spokojnie bulgoczesz i starasz się nie doprowadzić do wrzenia. Udaje się! Około 7/10 razy udaje Ci się nie stracić panowania. Pozostałe 3 razy trafia Cię szlag, krew zalewa i dotyka cholera. Później będziesz przepraszać, ale teraz nie masz siły. Wracacie do domu.<br />
<br />
Szykujesz "am", kakao i inne cuda wianki. Ewentualnie włączasz jakąś Peppe by odzyskać równowagę psychiczną. W międzyczasie zachwycasz się kupką zrobioną na nocnik i z werwą bijesz brawo. Dalej żonglujesz cyckami. Odgrzewasz obiad czy co tam się trafi. Układasz klocki, czytasz bajki, malujesz. Ok 18.00. Kąpiesz. Wsadzasz starszą do wanny by się zaczęła kąpać. W międzyczasie rozpakowujesz młodszą i dorzucasz ją do wanny. Rachu ciachu i młodsza umyta, a starsza ma fan że mogła pomóc. Przecież to takie słodkie jak ona kocha swoją młodszą siostrę i jak o nią dba. To właśnie ona, nikt inny tylko ona, umyła jej brzuch! Zaczyna się wyciszanie. Cała sztuka polega na tym by młodsza usnęła zanim starsza się położy do łóżka. Bo inaczej będzie "mama" na przemian z "łeee, łeeee" przez następną godzinę. Tankujesz więc Drugrodną po korek z nadzieją, że uśnie. Udało się. Czytasz "Kicię kocię", "Peppę" czy inne "TO" x 3. Okazuje się, że trzy bajki to za mało więc jest ryk. Budzi się młodsza. W głowie rzucasz siarczystymi słowami, których nie przystoi wymawiać szanującej się matce. Zastanawiasz się czy to jest odpowiedni moment, żeby skoczyć z okna. Usypiasz młodszą i wracasz do starszej. Jeśli jest to "lepszy dzień" to po chwilowym drapaniu "tu[noga, brzuch, plecy, głowa]", udaje Ci się wydostać z jaskini lwów. Nawet nie siadasz w salonie na kanapie tylko od razu robisz sobie kolacje. Wiesz, że jak usiądziesz to nie zjesz. Przeklinasz już nie w głowie a pod nosem, że nie kupiłaś jednak tej tabliczki czekolady. Siadasz. Przypominasz sobie, że przecież zalałaś wc domestosem jakieś 6 h temu i 5 sików temu. Masz to w dupie. Jutro zaczniesz od nowa. A nie, nie zaczniesz bo jutro masz dwójkę. Szit. Kibel nie zając. Obiecujesz sobie, że dzisiaj pójdziesz wcześniej spać i odpalasz serial. Kładziesz się spać. Jest 23... Dobranoc, za godzinę tankowiec się obudzi.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg9S2hPIZgyOzRMYIZwZqUzz-WD_t-pXeYHmaltjBseTQwPJ86frNSOH-3yqluLsbFjAvDOykqZKxujneLU_yENLp4sxZPCuPk8X9uopZceBPqTw-Qb8MRmUaUEyT3fyvR33dyg6RyYEW9j/s1600/20171115_152621.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="900" data-original-width="1600" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg9S2hPIZgyOzRMYIZwZqUzz-WD_t-pXeYHmaltjBseTQwPJ86frNSOH-3yqluLsbFjAvDOykqZKxujneLU_yENLp4sxZPCuPk8X9uopZceBPqTw-Qb8MRmUaUEyT3fyvR33dyg6RyYEW9j/s640/20171115_152621.jpg" width="640" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
Masakra co? A jednak to wszystko, te wszystkie kupki i dyskusje, które spodnie ubrać, te nieprzespane noce i orzygane bluzki, to wszystko daje mi ogromną moc. Za każdym razem, gdy patrzę na dziewczynki czuje ogromną radość, satysfakcję, ale i ukojenie. Bo między jedną histerią, a drugą mamy czas na śmiech, radość, wspólne odkrywanie świata. Bo ja kocham czytać sto razy tą samą "Kicie kocię", widząc tą radość na buzi mego dziecka. Bo ja kocham nosić moje dziecko, nawet kosztem obiadu, wiedząc, że sprawiam jej tym przyjemność. Ja kocham bycie mamą!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhAEgXECjLqaCaGCXL0qG79Dx9k6DaYCovOrXtfhzpg3J3FMMapMPJn-8LEafFF8lCtpwH4TtjLdeNuwO7icTdy75guk1A_YvpP52FezvqVIEflXFYv8D2daxcg46RMiQpuDE6qiHgefPRa/s1600/26134121_1628085597257171_1929826581_o.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="810" data-original-width="1440" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhAEgXECjLqaCaGCXL0qG79Dx9k6DaYCovOrXtfhzpg3J3FMMapMPJn-8LEafFF8lCtpwH4TtjLdeNuwO7icTdy75guk1A_YvpP52FezvqVIEflXFYv8D2daxcg46RMiQpuDE6qiHgefPRa/s640/26134121_1628085597257171_1929826581_o.jpg" width="640" /></a></div>
<br />Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/05215424549802611662noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-8374238032949661720.post-2682416523837845432018-01-25T21:54:00.002+01:002018-01-25T21:54:51.112+01:00Reaktywacja MATKAOd ostatniego posta minął niespełna rok. Niespełna rok zastanawiania się co dalej i stawiania czoła nowym wyzwaniom. Z jednej Kluski, Tośki, zrobiły się dwie - Tośka i Zośka. Z wiecznego życia na wynajmie zrobiło się własne M3. Z legalizacją związku jakoś gorzej, ale na co komu papier skoro liczba rozwodów rośnie? Postanowiłam więc wrócić. Głownie dla siebie bo przecież każda baba musi, ale to musi się wygadać. No a jak już gadać to przed całym światem.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh064e4ebRTd1J2D31u-Vs9ifCM2Orck5aVbUMyjQrsuybGSSK5gIKTDhMaGrxoBoMfkeEP2gsfn3zr1QhyphenhyphenubKibhvFDDqbSvkgGfezRfVBWXBMjQSWOpUu6CLixYiTdZ2VMOoyDy6kmQSm/s1600/20180119_165324.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="900" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh064e4ebRTd1J2D31u-Vs9ifCM2Orck5aVbUMyjQrsuybGSSK5gIKTDhMaGrxoBoMfkeEP2gsfn3zr1QhyphenhyphenubKibhvFDDqbSvkgGfezRfVBWXBMjQSWOpUu6CLixYiTdZ2VMOoyDy6kmQSm/s640/20180119_165324.jpg" width="360" /></a></div>
<a name='more'></a><br />
A więc co u mnie? Po pierwsze, tak jak mówiłam, do grona rodziny R. dołączyła nowa Kluska Zośka. Zośka urodziła się w listopadzie i zawróciła wszystkim w głowie. Na szczęście Kluski kochają się miłością szczerą i jak na razie nie tłuką się po głowach. Jeszcze.<br />
<br />
Poza tym zaczęłam być nieco aktywistką miejską. Razem z dziewczynami z <a href="https://www.facebook.com/GorzowwChuscie/">Gorzów w Chuście</a> staramy się ruszyć rodzicielską stronę Gorzowa. Za nami "Finał Tygodnia Bliskości - Bobasy Przytulasy", a już na dniach warsztaty dla rodziców z guru Agnieszką Stein. Staramy się. Nie powiem.<br />
<br />
Dodatkowo mam masę pomysłów tylko czasu na realizację brak. W końcu jak nie jedna woła "sisi" to druga "łeee[dajmniematkotegocycka]". Zostają wieczory, kiedy to po intensywnym oddelegowaniu do spania jednej i drugiej latorośli siadam na kanapie i oglądam serial. No i właśnie. Zamiast oglądać serial lepiej zrobić coś konstruktywnego. Oto więc jestem. Ja i moje monologi i wywody.<br />
<br />
Witajcie ponownie!<br />
Kluskowa MamaAnonymoushttp://www.blogger.com/profile/05215424549802611662noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-8374238032949661720.post-51648556369423141842017-03-16T22:32:00.000+01:002017-03-16T22:32:26.898+01:00Antonina Balerina!Kluska skończyła rok. Ten czas był pewien śmiechu i obaw. Radości i smutku. Jednak najbardziej obfity był dla mnie w satysfakcję i radość z mycia mamą. Ba, bycia mamą tak mądrej i cudownej istotki(powiedziała każda matka o swoim dziecku). Tak więc z okazji tego wielkiego wydarzenia, jakim jest ukończenie przez Kluskę 12 miesięcy zorganizowaliśmy, a w zasadzie ja zorganizowałam za zgodą Niemęża i z pomocą kilku osób przyjęcie urodzinowe. Oczywiście motyw przewodni nie mógł być inny niż: "Antonina Balerina"!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh8j7uJRQ24K7wgeu8y4eE0GaGNZrPynocy2kXQAJi1a4LWV4pp52BH-S9mD7rN-Vb4LSqNe8JOlO8lcwolXKISFFMFJBr5dp18PQbD5DtdAvutynNmx88xz-77__p_kTIJm3IDfxIPtC5F/s1600/IMG_2462.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh8j7uJRQ24K7wgeu8y4eE0GaGNZrPynocy2kXQAJi1a4LWV4pp52BH-S9mD7rN-Vb4LSqNe8JOlO8lcwolXKISFFMFJBr5dp18PQbD5DtdAvutynNmx88xz-77__p_kTIJm3IDfxIPtC5F/s640/IMG_2462.JPG" width="640" /></a></div>
<br />
<a name='more'></a><br />
Organizację imprezy zaczęłam już w styczniu. Wtedy zaklepałam salę w gorzowskim Klubie "U Szefa" na 11 marca. Dokładnie dzień przed urodzinami mojej Kluseczki. W styczniu też zamówiłam ozdoby z Aliexpress. Z reguły robię wszystko sama, ręcznie, ale jak zobaczyłam ceny rzeczy z ali to wiedziałam, że grzechem byłoby nie skorzystać. Na miejscu na samych materiałach przepłaciłabym kilkukrotnie. Uważam, że zamawianie produktów z ali na 2 miesiące przed planowaną imprezą jest w sam raz. Nie powinniśmy się obawiać, że coś nie dojdzie na czas.<br />
<br />
W lutym robiłam pozostałe dekoracje oraz rozesłałam zaproszenia. Z racji tego, że przyjęcie było podzielone na dwie "tury" część gości dostała ręcznie robione zaproszenia w wersji papierowej, a część dostała grafikę rozsyłaną na facebooku. Dodatkowo zaplanowałam jakie dokładnie dekoracje się znajdą oraz co będzie w menu. Sporządziłam też plan zadań.<br />
<br />
W marcu, potwierdziłam salę oraz wykańczałam album dla Kluski, o którym będzie osobny wpis. Dodatkowo zaczęłam panikować bo mój kucharz zwiał i stanęłam przed wyzwaniem przyrządzenia obiadu dla 14 osób co wykracza poza moje zdolności kulinarne.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjc2kIIklSoLlNstHDJlR3WJz0Y6h-pSXCBdQlipKNMq8Nao5fA1ZCiIdi_XP2DO8R_xEoI2C2NjM9BuXpDy8g6c0AIoxbWE4qaWMwAVdjcRMAgQlWX0YhA2BJITava1creZEwE3uOvAUkw/s1600/13529072_1116575125074890_2593869046984556600_n+%25E2%2580%2594+kopia.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjc2kIIklSoLlNstHDJlR3WJz0Y6h-pSXCBdQlipKNMq8Nao5fA1ZCiIdi_XP2DO8R_xEoI2C2NjM9BuXpDy8g6c0AIoxbWE4qaWMwAVdjcRMAgQlWX0YhA2BJITava1creZEwE3uOvAUkw/s640/13529072_1116575125074890_2593869046984556600_n+%25E2%2580%2594+kopia.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
Podział przyjęcia był związany z tym, że nie chciałam robić obiadu dla całej ferajny. Nie była to typowa posiadówa przy jadle. Dlatego najpierw spotkaliśmy się na sali z rodzicami chrzestnymi i dziadkami na obiedzie, a następnie przybili pozostali goście na główne przyjęcie "na słodko".<br />
<br />
Generalnie klimat imprezy odpowiadał balerinie, a kolory główne to złoto i róż. Tak sobie wymyśliłam to tak zrobiłam. Z lamp zwisała ręcznie robiona girlanda i różowe balony z napisem "1st birthday". Dodatkowo zrobiłam kartonową literę "A", którą ozdobiłam kwiatami z bibuły oraz wykorzystałam ozdoby z mojego balerinowego baby shower czyli spódniczki tutu i pompony. Zrobiłam też różne rekwizyty do zdjęć, jednak nie udało się ich wykorzystać. Kluska z racji ząbkowania nie była w najlepszym humorze mimo swojego święta.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiS5AS8NxssA_YC9fvHzXqqU97FkYDXRz47JVjAEkSFxdPLDuaiopX5e3WOeS6G3R5gq5BJpVMfVCaVzpNGLseQkB3hKEqdys_ZJ9_YSC81lTNkuHRvVmPxhJM6PNxtoq1Qvz3WTBkhbH_t/s1600/IMG_2656.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiS5AS8NxssA_YC9fvHzXqqU97FkYDXRz47JVjAEkSFxdPLDuaiopX5e3WOeS6G3R5gq5BJpVMfVCaVzpNGLseQkB3hKEqdys_ZJ9_YSC81lTNkuHRvVmPxhJM6PNxtoq1Qvz3WTBkhbH_t/s640/IMG_2656.JPG" width="452" /></a></div>
<br />
Jeżeli chodzi o menu to na obiad, dzięki uprzejmości matki chrzestnej Ani, gościom zaserwowaliśmy udka z kurczaka z piekarnika z ziemniakami i surówką. Wydał nam się to prosty i stosunkowo szybki obiad do przyrządzenia. Do tej pory nie mogę wyjść z podziwu, że obrała tyle ziemniaków, że jeszcze pół gara zostało :)<br />
Natomiast "na słodko" było wiele różności. Warstwowa galaretka, czekoladowe kulki kokosowe, czekoladowe ciasto, sałatka owocowa, landrynki, marshmallow w lukrze i cukrze oraz słone paluszki w czekoladzie i posypce. Oczywiście gwiazdą słodyczy był tort wykonany przez niezastąpioną w tej kategorii babcię Różę. Babcia Róża stanęła na wysokości zadania i podołała moim wymysłom na tort jagodowy na bitej śmietanie i to w dodatku piętrowy. Był przepyszny mimo, że tak na prawdę udało się go przełknąć w poniedziałek.<br />
Oczywiście nie mogłam zapomnieć o najmłodszych uczestnikach przyjęcia, których niestety finalnie było tylko dwóch. Kluska i cudowny Jaś mogli sobie pochłaniać kakaowe naleśniki bez cukru przekładane serkiem z bananem. Chyba im smakowało.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj6a1ri_53E8Ls4CsThxqyrAROocUVUx-LnRwWC8713LN0dItcoKFR9B5PrDnCQMfEg9dSQTv6YcHgIczSIWp3f_3d5t_KWqBXqnVDeKX5WIGN4t1nMAdo-QqFgMpmU-2mFR0Yx4bnnQskT/s1600/IMG_2445.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj6a1ri_53E8Ls4CsThxqyrAROocUVUx-LnRwWC8713LN0dItcoKFR9B5PrDnCQMfEg9dSQTv6YcHgIczSIWp3f_3d5t_KWqBXqnVDeKX5WIGN4t1nMAdo-QqFgMpmU-2mFR0Yx4bnnQskT/s640/IMG_2445.JPG" width="640" /></a></div>
<br />
Całe przyjęcie utrwaliła na zdjęciach ciocia Ania z <a href="https://www.facebook.com/Anna-Wojdy%C5%82a-Foto-675945512533230/?fref=ts">Anna Wojdyła- Foto</a>. Pstrykała tyle zdjęć, że aż aparat się przegrzał :) Każdy więc miał okazję zrobić sobie fotkę z Kluską. Docelowo sama Kluska miała mieć "Mini sesję", ale nie dość, że sala była bardzo ciemna to jeszcze ząbkująca Kluska nie miała nastroju na pozowanie.<br />
<br />
Oczywiście, żadne przyjęcie roczkowe nie mogło się obyć bez tradycyjnego "wybierania przyszłości" przez niemowlaka. Tym razem do wyboru był różaniec, Kodeks Postępowania Karnego, 100 zł, długopis oraz kieliszek. Kluska wybrała w pierwszej kolejności różaniec a następnie pieniądze. Oczywiście goście twierdzą, że tylko i wyłącznie przez moje zestresowanie "Nie!" nie wybrała kieliszka, ale przecież co oni się tam znają. Ja jestem pewna, że gdyby dać Klusce do wyboru ciasto a resztę świata to na 100% wybrałaby ciasto tym bardziej, że urodzinowy tort był pierwszym cukrem w jej życiu :)<br />
<br />
Z racji tego, że kartki urodzinowe mogą zginąć, a ja nie jestem dobra w przechowywaniu tego typu rzeczy postanowiłam zrobić jedną wielką pamiątkową kartkę dla Kluski. Każdy z gości musiał się podpisać, a sama kartka stoi obecnie w ramce w naszym salonie.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg_nwqtUeNl0mVs_xRotiySAh8xwooJPxI4uaEn609JirQHaPK32P6MCZ30WQ86ifBsOOHxQuMiKtpjZS9gN3SfWWAO8E2-0mADI4q4-T078tmGjen0o1IFr3NrrcMzCg-bghHr5o-MNU99/s1600/IMG_2742.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg_nwqtUeNl0mVs_xRotiySAh8xwooJPxI4uaEn609JirQHaPK32P6MCZ30WQ86ifBsOOHxQuMiKtpjZS9gN3SfWWAO8E2-0mADI4q4-T078tmGjen0o1IFr3NrrcMzCg-bghHr5o-MNU99/s640/IMG_2742.JPG" width="640" /></a></div>
<br />
Oczywiście nie obyło się bez oficjalnego otwierania prezentów. Przyznaję, że większość była kupiona w oparciu o moją listę, którą sporządziłam po wielu poszukiwaniach prezentów idealnych. Kluska już ma swoje ulubione, ale na początku największe wrażenie robiły na niej oczywiście opakowania! Ojciec zainkasował mamonę, która już trafiła na oszczędnościowe konto Kluski PKO Junior.<br />
<br />
Generalnie jestem zadowolona z przyjęcia. Niestety na kilka spraw zabrakło mi czasu i dociągnięć organizacyjnych. Przede wszystkim zawiodły mnie <a href="http://www.fotouslugi.pl/zdjecia.html?cref=ref_sem_goo_K6231661_01661_x&gclid=Cj0KEQjw76jGBRDm1K-X_LnrmuEBEiQA8RXYZw8irEHzkguE9kq5xOjWLjL9EnQmsVcYvniMms9LhhcaAoZI8P8HAQ">Rossman foto usługi</a>, które nie zrealizowały całego mojego zamówienia. Tutaj mam nauczkę, żeby zdjęcia wywoływać wcześniej. Dodatkowo rozmieszczenie stołów okazało się za ciasne i trzeba było przy gościach "dosztukować" miejsca. No i przede wszystkim ja jak to ja zawsze chcę więcej i bardziej więc wiem, że mogło być lepiej. Niewątpliwie na wiele czynników miał wpływ nastrój Kluski. Miałam też wrażenie, że nie z każdym rozmawiałam tyle ile bym chciała, a starałam się biegać z jednej strony na drugą.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjCRHacnlZKx-fY0gk-ADXJ1BnNLlkdIKkPeOAIKDamSDZwFVXRzTzs7JtonWqoTOXErHG17N4lE7HW2pKrI4Rt90icMzDewu-h1F5Tvta2LlDlG4K6Ey0YqKTWsTcZOQiniDvZpb0GaWyr/s1600/IMG_2413.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjCRHacnlZKx-fY0gk-ADXJ1BnNLlkdIKkPeOAIKDamSDZwFVXRzTzs7JtonWqoTOXErHG17N4lE7HW2pKrI4Rt90icMzDewu-h1F5Tvta2LlDlG4K6Ey0YqKTWsTcZOQiniDvZpb0GaWyr/s640/IMG_2413.JPG" width="640" /></a></div>
<br />
Wiem, że uwielbiam organizować przyjęcia dla dzieci i wiem, że wiele przede mną. Mam nadzieję, że w przyszłości trafi mi się syn bo już mam w głowie wizję. Mam nadzieję, że gościom się podobało, ale jednocześnie obiecuję, że kolejne urodziny będą fajniejsze i postaram się bardziej ruszyć Wasze tyłki z krzeseł ;)<br />
<br />Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/05215424549802611662noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8374238032949661720.post-25859380353458675062017-03-01T22:33:00.002+01:002017-03-01T22:33:40.833+01:00Dlaczego szczepię swoje dzieckoNiebawem minie rok odkąd Kluska jest na świecie. Nie obyło się bez kilku chorób, zwłaszcza w okresie osłabienia organizmu spowodowanego jesienno-zimową pogodą oraz normalnym w tym wieku ząbkowaniem. O ile zima nam niestraszna, Kluska najlepiej by się czuła na Arktyce, tak ząbkowanie przypałętało za sobą wiele infekcji. Taki mam egzemplarz, że co ząb to 40 stopni na liczniku i z automatu odporność leci. Jeżeli macie takiego małego gada jak ja lub zima Was wykończyła to dla Was jest ten wpis. Chciałabym przypomnieć o olbrzymim znaczeniu szczepień na życie i zdrowie malucha. O ile zwykła infekcja jest do przejścia najczęściej bez bólu, to meningokoki, rotawirusy czy ospa nie odpuszczają.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEigrNAALKeXQOvHW-cz5Wgt6KAD7flTR2W5uZTbuoRsSEWJweRHm98ptUdoZ4vOXQDtoY7Rbk1VAgGs311gvu9BIszPxwEO_izXBkdELCklF8nc91wDsrO6hGjvrCdbmjyUoSDEgrIeTduw/s1600/5611053-szczepionka-900-666.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="472" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEigrNAALKeXQOvHW-cz5Wgt6KAD7flTR2W5uZTbuoRsSEWJweRHm98ptUdoZ4vOXQDtoY7Rbk1VAgGs311gvu9BIszPxwEO_izXBkdELCklF8nc91wDsrO6hGjvrCdbmjyUoSDEgrIeTduw/s640/5611053-szczepionka-900-666.jpg" width="640" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<i><span style="color: #666666; font-size: x-small;">Grafika google</span></i></div>
<a name='more'></a><br />
Pierwsza rzeczy jaka mi się ciśnie na usta, a w zasadzie na klawiaturę to OSPA! Przeklęta choroba wywoływana przez wirus ospy i półpaśca. Przenosi się drogą kropelkową niezwykle szybko. Cholercia u nas w żłobku pojawiła się znienacka i chodzę do tej pory zestresowana. Na szczęście okres kwarantanny mija i tfu tfu chyba obejdzie się bez ciapkowej Kluski, ale ile nerwów ja się najadłam. Jeżeli Wasze dzieci chodzą do żłobka, przedszkola czy w miejsca, gdzie są inne dzieci ZALECAM BEZZWŁOCZNIE iść do lekarza i zaszczepić malucha. Rozumiem, że dziecko i tak to przejdzie i łatwiej się znosi ospę w wieku dziecięcym niż na starość, ale jednak wizja roczniaka, który nie rozumie co się dzieje i cierpi jest co najmniej przerażająca! Pamiętajcie, że macie 48 h od kontaktu z zakażonym, aby zaszczepić dziecko. Niestety wyłapanie tego kontaktu jest wręcz niemożliwe. Ospa rozwija się około 2-3 tygodnie i nic nie widać! Nic! Kiedy tylko się dowiecie o kontakcie to należy zdezynfekować wszystko co mogło mieć styczność z zakażonym oraz obserwować dziecko. Po 2-3 tygodniach lepiej zaszczepić. Jeżeli ktoś twierdzi, że nie ma na to funduszy to po pierwsze mam ochotę go pacnąć drewnianym klockiem Kluski w głowę, a po drugie informuję, że dzieci do 12 roku życia, które są narażone na wirus, np. poprzez przebywanie w żłobku czy przedszkolu mogą otrzymać szczepienie bezpłatnie. Wystarczy w przychodni okazać zaświadczenie z danej placówki. My szczepimy się w przyszłym tygodniu. Nie można zwlekać.<br />
<br />
Kolejne niebezpieczne dla naszych dzieci ustrojstwo to pneumokoki. Wywołują one wiele chorób, od zapalenia zatok, poprzez zapalenie ucha środkowego, po sepsę, a nawet śmierć. Nie ma co owijać w bawełnę, gdyż według WHO pneumokoki odpowiadają za około PÓŁ MILIONA zgonów dzieci do lat 5 rocznie! Kluska od razu została zaszczepiona. Nie miałam cienia wątpliwości co do słuszności tej szczepionki, a więcej na ten temat pisałam <a href="http://kluskowamama.blogspot.com/2016/05/z-czym-ci-sie-kojarzy-sowo-pneumokoki.html#">TUTAJ</a>. Dodam tylko, że znowu pacam w głowę tych co zasłaniają się finansami. Dzieci urodzone poniżej 37 tc mają szczepienie za darmo, tak samo jak dzieci z grup ryzyka oraz te, które urodziły się z masą urodzeniową poniżej 2,5 kg. Dodatkowo od 2017 roku mamy bonus, ponieważ każdy noworodek urodzony od 1 stycznia zostanie zaszczepiony za darmo! Nic tylko brać.<br />
<br />
Ostatnie i chyba najgorsze. Meningokoki. Meningokoki, podobnie jak pneumokoki, mogą wywoływać szereg chorób. Od zapalenia stawów, przez zapalenie płuc po inwazyjną chorobę meningokokową. Warto tu zaznaczyć, że wyróżniamy kilka typów meningokoków, a w Polsce najbardziej popularne są B i C, przy czym te pierwsze są szczególnie niebezpieczne dla niemowlaków. Tak jak w przypadku ospy i pneumokoków, meningokokami można się zarazić od innego człowieka, czasami nawet takiego, u którego żadne objawy choroby nie występują. Na początku tego akapitu wspomniałam, że meningokoki są chyba najgorsze. To prawda. W tym przypadku niesamowicie ważny jest czas. Gdy dochodzi do infekcji kluczowe są pierwsze godziny, a śmierć może wystąpić w przeciągu 24 h. Jest to niesamowicie niebezpieczna bakteria. Warto więc zapobiegać, czyli szczepić. Niestety szczepionka przeciwko meningokokom nie jest w żaden sposób refundowana. Koszt jednej dawki jednego gatunku menigokoków to około 200-300 zł przy czym ilość dawek zależy od wieku dziecka. Zaleca się szczepić niemowlęta między 6 a 12 mc życia na meningokoki B, a po roku na C. Szczególnie ważne jest szczepienie jeśli dziecko przebywa w skupiskach innych osób i dzieci. My Kluskę będziemy szczepić razem z ospą na meningokoki B. Wcześniej jej kontakt z rówieśnikami był dość ograniczony a i do tego dochodziły inne szczepienia. Jednak zdaję sobie sprawę z tego, że na meningokoki B i C trzeba zaszczepić bo na bezpieczeństwie i zdrowiu nie oszczędza się ani czasu ani pieniędzy. Jeżeli jesteście zainteresowani szczepieniem przeciwko meningokokom, a powinniście być bez względu na cenę, to zachęcam do kontaktu z lekarzem rodzinnym lub pediatrą.<br />
<br />
Dlaczego szczepię swoje dziecko? Dlatego, że wierzę w naukę, a nie w szczęście. Dowody naukowe są niepodważalne i bezkompromisowo pokazują, że szczepienia RATUJĄ ŻYCIE. Mam nadzieję przy tym, że każda złotówka wydana na szczepienia, każda łza przelana przez Kluskę, będą wywalone w błoto. Mam nadzieję, że Kluska nie będzie musiała mieć styczności z pneumokokami i meningokokami w agresywnej formie, a ospę przechoruje łagodnie, To tyle na dziś ode mnie. Szczepcie swoje dzieci!<br />
<br />
<a href="http://wyprzedzmeningokoki.pl/">http://wyprzedzmeningokoki.pl/</a><br />
<a href="http://szczepimy.com.pl/">http://szczepimy.com.pl/</a><br />
<a href="https://www.szczepienia.pl/">https://www.szczepienia.pl/</a>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/05215424549802611662noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-8374238032949661720.post-37467658911740755552017-01-21T22:46:00.002+01:002017-01-22T22:04:16.580+01:00O ja zła dałam dziecko do żłobkaNie wiem dlaczego, ale wśród wielu mam panuje przekonanie, że skoro one "nie pracują" to ich świętym obowiązkiem jest zajmowanie się dzieckiem przez cały czas. Owszem, tatuś pomoże, ale to one są tymi co głównie sprawują pieczę nad potomkiem. Często jest to uzasadniane "budowaniem więzi rodzic - dziecko", chociaż ja uważam, że jest to przekonywanie samego siebie, że to jest właściwa droga. Ja wraz z moim Niemężem, na przekór wszystkim opiniom, postanowiliśmy zaszaleć. Nasza Kluska idzie do żłobka!<br />
<div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh8yffOEGIta2bSnqGQoB7Qdy79Nn72I1WMQces1Y7t9JrLh987rIYrxIZdxkesbGQ7H9_Qq0J_NOgksiwYfWmgwJz3X8NH63eHqR0Yj-7O_A52ndzYttYnnj9kZEen1lWRkPXNnugA8zs4/s1600/kolo.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="234" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh8yffOEGIta2bSnqGQoB7Qdy79Nn72I1WMQces1Y7t9JrLh987rIYrxIZdxkesbGQ7H9_Qq0J_NOgksiwYfWmgwJz3X8NH63eHqR0Yj-7O_A52ndzYttYnnj9kZEen1lWRkPXNnugA8zs4/s640/kolo.png" width="640" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<i><span style="color: #666666; font-size: xx-small;">Grafika google</span></i></div>
<a name='more'></a><br />
<div>
<div>
Pamiętam, że jak byłam mała to żłobek kojarzył mi się ze śmierdzącym sikami miejscem, gdzie mamy oddają dzieci bo nie mają co z nimi zrobić na czas pracy. Nigdy nie chodziłam do żłobka, ani nie zdarzało mi się tam bywać przy okazji, ale widząc budynek jednego z gorzowskich żłobków publicznych można mieć takie wyobrażenie. Nie wpadłam wtedy na to, że taki żłobek, poza zaoszczędzonymi pieniędzmi(opiekunka zawsze wyjdzie drożej), daje nam coś jeszcze. </div>
<div>
<br /></div>
<div>
Dziecko w żłobku najzwyczajniej na świecie się uczy! Żłobek, przebywanie w grupie, poznawanie dzieci jest skarbnicą wiedzy małego człowieka. Maluch przebywający w żłobku uczy się życia. Od zachowań społecznych przez naukę mówienia po samodzielne mycie pierwszych ząbków. Sama widzę po Klusce, że spotkania z dziećmi jej służą. Uczy się od nich, a najlepszym przykładem jest to, że z małego leniwca stała się małą torpedą. Ma dopiero 10 miesięcy, a mało co brakuje do pierwszych kroków, gdzie jeszcze w 7 miesiącu byłam pewna, że do pierwszych urodzin nie zacznie raczkować! </div>
<div>
<br /></div>
<div>
Otwarcie mówię, że mam czas. Jasne, mogę siedzieć z Kluską 24h. Nie ma sprawy, ale nie zdziwię się jak za trzy, cztery czy pięć lat będę siwą, stałą pacjentką psychiatry. Kocham swoją córkę najbardziej na świecie i właśnie dlatego zdecydowałam się puścić małą do żłobka. Uważam, że w życiu najważniejsza jest równowaga, a żeby dziecko było szczęśliwe to i mama musi być szczęśliwa. Ja będę szczęśliwa mając troszkę czasu dla siebie, który będzie pewny. Nie chce kolejne 6 mc się martwić kto zajmie się Kluską jak pojadę na studia, albo będę musiała się uczyć. Staram się do macierzyństwa podchodzić racjonalnie. Każda decyzja podjęta musi być przedyskutowana i przemyślana. Tak oto postanowiliśmy, że żłobek na pół etatu to jest opcja idealna dla Nas. Oboje będziemy mieli czas dla siebie na swoje potrzeby, ale przede wszystkim będziemy mieli czas razem jako para. Poza tym już widzę jak to ja wyję jak bóbr pod drzwiami żłobka wyczekując na odbiór córki. Jestem przekonana, że to ja przeżyję to bardziej niż ona. </div>
<div>
<br /></div>
<div>
W Internecie znajdziemy żłobkowe "za i przeciw". Każda opinia ma swoją wartość. Zdaję sobie sprawę, że niektórzy są pod bramką i muszą wysłać dziecko do żłobka bo takie mamy realia. Są również osoby, które za chiny ludowe nie pozwolą dziecka oddać do żłobka bo to zło absolutne i jak to tak dziecko izolować. Na szczęście pierwsza sytuacja mnie nie dotyczy, a z drugą nie się zgadzam. Moim zdaniem warto wszystko wypośrodkować. Szczerze mówiąc prędzej zaufam pani w żłobku z polecenia niż niani, która będzie z moim dzieckiem sama. Wtedy to bym zwariowała, a moje mieszkanie byłoby jednym wielkim Big Brotherem. </div>
<div>
<br /></div>
<div>
Chciałabym, żeby małej Klusce się w żłobku spodobało. Mam dobre przeczucia widząc jak bardzo Kluska nie boi się nowych ludzi i jak ładnie umie bawić się z innymi dziećmi. Mam nadzieję, że sam żłobek mnie nie rozczaruje, chociaż już wyczuwam dodatkowe porcje jedzenia dla mojego żarłoczka! Zaczynamy w poniedziałek. Czy będzie to dobra decyzja? Wszystko się okaże!</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
</div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/05215424549802611662noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-8374238032949661720.post-83563883474483022322017-01-14T22:09:00.001+01:002017-01-14T22:09:47.788+01:00KluskowaBiblioteka: Tytułem wstępuPostanowiłam stworzyć nową serię wpisów na blogu. Obok "MamaTime" pojawi się "KluskowaBiblioteka". Zdecydowałam się na taką serię ze względu na to by podkreślić jak istotne jest czytanie w życiu dziecka. Najpierw przez rodzica, a później, małymi kroczkami, samodzielnie przez dziecko.<br />
<blockquote class="tr_bq" style="text-align: center;">
<i>„Czytanie książek to najpiękniejsza zabawa, jaką ludzkość sobie wymyśliła” </i></blockquote>
<blockquote class="tr_bq" style="text-align: right;">
Wisława Szymborska </blockquote>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgNOA8_it4TPRc6OOeBX5sFeevmYcYwlA0TMlnMxLL0HEw3v2UtAmipWdG0SwF7Iiv2g_nP7gb4YXUcI5rXxvu1Z9X-5T7M359oszJorje8USK2C01GYkLBbU77PtVk_xkQLEUyns_DvFr1/s1600/20170114_184846%255B1%255D.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgNOA8_it4TPRc6OOeBX5sFeevmYcYwlA0TMlnMxLL0HEw3v2UtAmipWdG0SwF7Iiv2g_nP7gb4YXUcI5rXxvu1Z9X-5T7M359oszJorje8USK2C01GYkLBbU77PtVk_xkQLEUyns_DvFr1/s640/20170114_184846%255B1%255D.jpg" width="640" /></a></div>
<a name='more'></a><br />
Gdy wpiszemy w google hasło "Dlaczego warto czytać dzieciom?" znajdziemy wiele pozycji. W większości z nich argumenty będą podobne, jeśli nie te same. Przytoczę tylko kilka z nich.<br />
<br />
<b>Czytanie wpływa na rozwój mowy i pamięci</b><br />
Fajnie co? Z autopsji wiem, że to prawda. Gdy byłam w podstawówce stawiałam byk na byku. Każde moje wypracowanie było pokreślone na czerwono. Tu błąd, tam błąd. Na nic były próby mojej siostry, która mnie katowała dyktandami. Nic nie pomagało. Do czasu. Zaczęłam czytać. Pochłaniałam książkę za książką. Głownie to była literatura młodzieżowa, gdyż byłam już w gimnazjum, ale podziałało. Już na wypracowaniach nie było nabazgrane czerwonym długopisem, a coraz częściej pojawiały się czwórki i piątki. Do tego ponoć byłam "elokwentna", więc musiało działać :)<br />
<br />
<b>Czytanie wpływa na rozwijanie więzi rodzic - dziecko</b><br />
Pamiętacie wpis o prezentach bożonarodzeniowych? Jeśli nie to <a href="http://kluskowamama.blogspot.com/2016/12/idealny-prezent-dla-bobasa.html">przypominam tutaj</a>. Pisałam tam, że najlepszym co możecie dać swojemu dziecku jest CZAS. I ot proszę, wspólne czytanie książek jest idealną okazją do spędzania czasu razem. U nas każda okazja jest dobra do czytania. Czy to bajka przed snem czy może krótki wierszyk na nocniku, a może po prostu zabawa w pokazywanie różnych przedmiotów. Wiem, że Kluska jest jeszcze malutka i bardzo ciężko jej się skupić dłużej niż 5 min. Widzę jednak jak reaguje, gdy śpiewam jej "Na wyspach Bergamutach" pokazując obrazki w książeczce.<br />
<br />
<b>Czytanie wspiera rozwój psychiczny dziecka</b><br />
Tak, to bardzo ważna kwestia. Czytanie bajek pokazuje różne postawy moralne bohaterów, ich obyczaje i zachowania. Dziecko uczy się w ten sposób, na przykład, rozróżniać dobro od zła czy uczy się empatii. Maluchy, którym się czyta szybciej zaczynają rozumieć otaczający je świat.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEijFL4S60G_9llLMuSL8o1HixM-L-WwOM6t896K_4JuaNKbWUP5NHAUqAPror0mQI7TFdqvSWRMzg2bU1r3p2M_xHyB-x3igo5QhWikTfG5hGZ1jGSsxJNtJ73Yc7d0ek_OIlI6CMgYzlrX/s1600/20170114_184533.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEijFL4S60G_9llLMuSL8o1HixM-L-WwOM6t896K_4JuaNKbWUP5NHAUqAPror0mQI7TFdqvSWRMzg2bU1r3p2M_xHyB-x3igo5QhWikTfG5hGZ1jGSsxJNtJ73Yc7d0ek_OIlI6CMgYzlrX/s640/20170114_184533.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
Jeżeli o mnie chodzi to dbam o kluskowy rozwój czytelniczy od pierwszych dni życia. Na samym początku, czytałam jej opowiadania i bajki do snu czy tak po prostu jak leżała na macie. Teraz, kiedy każda książeczka z miękkimi stronami drży na widok małych i lepkich rączek, przerzuciłyśmy się na te tekturowe. Uwielbiamy krótkie wierszyki czy nieco dłuższe opowiadania.<br />
<br />
Od dłuższego czasu robię listę kluskowych "must have" czytelniczych. Wiadomo, że pewnie nie zrealizuję wszystkich pragnień, ale skrupulatnie zapisuję każdą pozycję, która wpadnie mi w oko. "Nauka to potęgi klucz", a dla takiego małego berbecia przygody Pucia czy rymowana "Samochwała" to skarbnica wiedzy. Ja chce tą skrzynię ze skarbami przed Kluską otworzyć i zaszczepić w niej czytelniczego bakcyla. Mój Niemąż często się śmieje, że Kluska w swoim życiu "przeczytała" więcej pozycji niż on w swoim.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj1ZWk4UrRPfzDwxAj7j3YTkODC98odBUhGIMy2xquer-bd4c_wtyPgdUgf_GaTZUtBgbfdIFwez7zIMZWUCiC3EtFZbr69YczAoBPPawy7bOhVKRMucTMAFU5VYc49I9J95-K_L5VIuQHR/s1600/20170114_184134.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj1ZWk4UrRPfzDwxAj7j3YTkODC98odBUhGIMy2xquer-bd4c_wtyPgdUgf_GaTZUtBgbfdIFwez7zIMZWUCiC3EtFZbr69YczAoBPPawy7bOhVKRMucTMAFU5VYc49I9J95-K_L5VIuQHR/s640/20170114_184134.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
Chciałabym się z Wami podzielić <a href="https://drive.google.com/open?id=0BzJ3mDwiYQTYSHVTckVQYXdWUG8">listą MUST HAVE Kluski</a>. Lista ciągle rośnie, część już jest w bibliotece, a części nie ma na liście, a już ją mamy. Jest to moja subiektywna lista fajnych pozycji dla dzieci w wieku od 0 do 3 lat. Myślę, że i starszaki znajdą coś dla siebie wśród tych pozycji. Zdaję sobie sprawę, że książki często są przeokropnie drogie i najzwyczajniej na świecie możemy nie mieć na nie funduszy. Nic straconego! Zachęcam wszystkich by odwiedzali biblioteki, ja jak byłam mała spędzałam tam połowę czasu wolnego. A gdy koniecznie chcecie mieć swoje bo tak jak ja kochacie zapach książek to polecam Wam trzy serwisy, w których książki są na prawdę w fajnych cenach. A są to: <a href="http://www.nieprzeczytane.pl/">nieprzeczytane.pl/</a>, <a href="http://bonito.pl/">bonito.pl</a> i <a href="http://aros.pl/">aros.pl</a>. Z każdego z nich korzystam i wszystkie są na prawdę fajne!<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<b><span style="color: red;">Czytajcie dzieciom. Minimum 20 minut dziennie, codziennie.</span></b></div>
<div style="text-align: center;">
<b><span style="color: red;"><br /></span></b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjDfQoLzZpLwIGubsCv1AwhDUeqYBrT1L-gL6bInWdXQdwReb_Pi__HpgWiXxZeU6TaeUXyEcn5d3UZ4PfHAfXrUJkxeBXfbimk36dByY5ZHODp07YpyeUBr0aqQM4-6s6W-KzOF7gR9YQh/s1600/20170114_184310.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjDfQoLzZpLwIGubsCv1AwhDUeqYBrT1L-gL6bInWdXQdwReb_Pi__HpgWiXxZeU6TaeUXyEcn5d3UZ4PfHAfXrUJkxeBXfbimk36dByY5ZHODp07YpyeUBr0aqQM4-6s6W-KzOF7gR9YQh/s640/20170114_184310.jpg" width="640" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<b><span style="color: red;"><br /></span></b></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/05215424549802611662noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-8374238032949661720.post-23650900438075018852017-01-14T00:04:00.001+01:002017-01-14T00:04:16.979+01:00Gdzie kończy się droga mleczna?Jeszcze w ciąży wiedziałam, że piersią karmić będę. Koniec kropka. Każde teksty typu "Nie wiadomo czy będziesz miała mleko", albo "A co jak się nie będzie najadać" jednym uchem wpadały a drugim wypadały, a ja udawałam, że faktycznie słucham. Wiedziałam, że 90% szansy na powodzenie w karmieniu naturalnym siedzi w mojej głowie i że to ja jestem panią moich cycków.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi7roFUb9zJrvbVhqecG9u_ZB7gwJ92aEb-RJW5ju8fhnccJcHG2kpn2cOLM_oVj67vRufBebGuPJ08y5MHy5lqtfEcXhAPsMpFZIxSqkgKJFVyjgp6NJwL6L4GKhaIzLOvPcHvsLuCCpmr/s1600/114974_spinacz-karteczka-napis-serduszko.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="332" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi7roFUb9zJrvbVhqecG9u_ZB7gwJ92aEb-RJW5ju8fhnccJcHG2kpn2cOLM_oVj67vRufBebGuPJ08y5MHy5lqtfEcXhAPsMpFZIxSqkgKJFVyjgp6NJwL6L4GKhaIzLOvPcHvsLuCCpmr/s640/114974_spinacz-karteczka-napis-serduszko.jpg" width="640" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="color: #666666; font-size: x-small;"><i>Nigdy nie byłam dobrym "grafikiem" - przeróbka z googla</i></span></div>
<a name='more'></a><br />
Na starcie napotkałam na trudności. Łaskawa lekarka stwierdziła, że "Mleka nie ma". Jej metoda, niczym z jakiegoś kabaretu, polegała na ściskaniu mojej brodawki. Kuźwa! Amerykę odkryła. No i wmawiali mi, że głodna, że dokarmić, że sranie w banie. Szłam w zaparte. I tak moje dziecię było karmione cycem do 10 mc życia.<br />
<br />
Jeżeli chodzi o karmienie piersią miałam jasny cel. Karmić do roku a minimum pół. Wiedziałam, że ze względu na studia i częste wyjazdy będzie mi ciężko karmić piersią. Oczywiście laktator był w obiegu i długie godziny odciągałam mleko, ale też jestem człowiekiem. Odciąganie mleka na siedzeniu w aucie, albo cholera wie gdzie jeszcze, nie było moim ulubionym zajęciem. A jednak przez długi czas tak robiłam.<br />
<br />
Gdy Kluska już jadła dużo stałych posiłków uznałam, że mogę jej wprowadzić jedno mleko modyfikowane. Tak, stwierdziłam, że dla mnie to będzie korzystne ze względu na czas a jej i tak będę dawać moje mleko z piersi wtedy kiedy będę na miejscu, czyli 90% razy. No i sobie dzielnie radziłyśmy. Ja miałam jeszcze zapasy w zamrażarce. Śmiesznie się otwiera szufladę a tam milion saszetek z mlekiem. W pewnym momencie ze względów organizacyjnych i próby wyspania podjęliśmy z Niemężem taktykę. Mleko modyfikowane na noc, a w dzień tylko mój cyc lub mleko z zamrażarki. Taki układ nam pasował bo wieczorem mogłam wyjść na tańce czy pobiegać. Kluska nie narzekała. Z resztą jeśli o nią chodzi to na jedzenie nigdy nie narzeka..<br />
<br />
Z biegiem czasu zauważyłam, że cyca jest coraz mniej. Nie dlatego, że mleka nie ma, ale dlatego, że Kluska już coraz rzadziej się domagała. Nawet jak jej proponowałam to robiła minę "Co Ty mnie matka mnie tu wciskasz!? Dawaj banana!" i na tym się kończyło. Tak z cyca 8, 11 i 16 zrobił się cyc o 8 i 11. Trwało to może z miesiąc. Nagle wzgardziła mlekiem po drzemce. Nie w smak jej było leżenie i spokojny posiłek. Zaczęła się liczyć zabawa, a ulubioną było szczypanie mnie. O zgrozo. Próbowałam. Za każdym razem po drzemce proponowałam cyca. Później proponowałam. Niet. Nie będzie jeść i koniec. No i stało się. Może z tydzień później, na nasze nieszczęście akurat jak pojawił się katar i miałam nadzieję, że jeszcze skorzysta z dobrodziejstw mleka matki, wzgardziła cycem ostatecznie. Po drzemce w nosie ma cyca. Koniec. Wiedziałam, że nic nie ugram, ale kolejne 3 dni proponowałam z nadzieją, że chociaż odrobinę się napije. A gdzie tam.<br />
<br />
I tak oto nadszedł kres mojego karmienia piersią. Jest mi dziwnie z tym. W sumie przecież wiedziałam, że rok życia Kluski zaraz minie. No ale to taki cycoch był! Ona tak uwielbiała a nagle wzgardziła! No i sama ta czynność. To było takie nasze, przecież ojciec cyca nie wywali. Nie nakarmi głodnego dziecia! Ach co za smutek i żal. Koniec, koniec karmienia piersią nadszedł nieubłaganie. Nie ma problemu z "odstawieniem od piersi", nie ma problemu z za dużym dzieckiem przy piersi, nie ma tych spojrzeń. Moje dziecko zdecydowało, a ja? A ja to w pełni akceptuję, chociaż jeszcze troszkę mam smuteczek i sflaczałe cyce. Ugh! Dobrze, że nigdy obfitym biustem nie grzeszyłam! To by dopiero było! Cyce po gumkę w gaciach!<br />
<br />
Można powiedzieć, że sama wbiłam sobie gwóźdź do laktacyjnej trumny. To fakt. Decydując się na karmienie mieszane, czyli i piersią i mlekiem modyfikowanym, wiedziałam, że może się tak zdarzyć, że Kluska odrzuci pierś. Liczyłam się z tym i w pewnym sensie przygotowywałam się na to psychicznie. Jestem trochę laktacyjną terrorystką. Mam trochę nawalone w głowie jeśli chodzi o karmienie piersią, ale wszystko ma swoje granice, a ja kocham rozsądek. Myślę, że 10 mc to optymalny okres karmienia.<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: red;">Zaleca się karmić wyłącznie piersią przez pierwsze 6 mc życia dziecka. Zaznaczam, że każde dziecko jest inne i są to ogólne uśrednione normy. Jednakże nie powinno się proponować dziecku przed ukończeniem 4 mc życia jakiegokolwiek stałego pokarmu czy napojów innych niż woda. </span></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/05215424549802611662noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-8374238032949661720.post-29694657500396773222017-01-12T18:11:00.003+01:002017-01-12T18:11:30.486+01:00Nie byłam przygotowana na krzykPamiętam, jakby to było wczoraj, jak pewnego razu jechaliśmy rodziną do Poznania. Ja, mój Niemąż i Kluska oraz moja siostra i jej dzieci. Sama podróż nie była spektakularna ani jakaś wyjątkowa poza jedną rzeczą. Płaczem młodszego mojej siostry. Biedak tak nienawidził jazdy w foteliku, że jeszcze nie usiadł dobrze, a już wył niczym syrena strażacka. Zastanawiałam się wtedy, jak to jest, że moja siostra po pierwsze nie straciła nad sobą panowania, po drugie powstrzymała się od wypięcia młodego z fotelika i przytulenia oraz generalnie nie zwariowała.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibVVRooKJ3DgLjHB0buNXKpbfF6Yd53zuuKtigLNQyOQTmqqva3BzSeqqx7IAv0rdsMQfaMOnHP5zfpEYM2TDAiDnnHCA7bH-mSSdoOY8wEsvD1B3_IzEREe9lh8eBkmGquoPMDodZkO7k/s1600/placzace-dziecko.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="314" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibVVRooKJ3DgLjHB0buNXKpbfF6Yd53zuuKtigLNQyOQTmqqva3BzSeqqx7IAv0rdsMQfaMOnHP5zfpEYM2TDAiDnnHCA7bH-mSSdoOY8wEsvD1B3_IzEREe9lh8eBkmGquoPMDodZkO7k/s640/placzace-dziecko.jpg" width="640" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="color: #666666; font-size: x-small;"><i>Grafika google</i></span></div>
<a name='more'></a><br />
Kluska od urodzenia jest cichym dzieckiem. Mało co płacze, raczej zadowolona z życia, a nawet jak się zdarzy zapłakać to nie jest to płacz przeszywający ludzkie wnętrzności. Oczywiście mi, jako matce, serce się kraja zawsze, ale sąsiedzi nawet nie zauważyli, że bobas mieszka obok. Okej, może zauważyli, ale zawsze mówili, że taka grzeczna i w ogóle jej nie słychać. No i ja zawsze byłam z tego powodu szczęśliwa, że wszyscy zadowoleni. Tak, tak szczerze bo nawet jak znajomi przychodzili i siedzieliśmy w salonie to tylko my z Niemężem byliśmy w stanie usłyszeć, że dziecko się obudziło! Mimo jednych drzwi otwartych a drugich przymkniętych.<br />
<br />
Wyobraźcie sobie więc teraz co ja przeżyłam, gdy którąś noc z rzędu, 10-cio miesięczna Kluska, wyje do księżyca jakby ktoś ją ze skóry obdzierał. Straszne przeżycie. Drze się jak opętana i nic nie jest w stanie jej uspokoić! Już w pewnym momencie nie mogłam wytrzymać nerwowo i to nie dlatego, że ona mnie zdenerwowała płaczem, ale dlatego, że nie wiem czemu tak płacze i jak jej mogę pomóc. Sprawcą całego zajścia jest katar w połączeniu ze smoczkiem. Nos zatkany więc trzeba oddychać buzią, a jak się buzię otwiera to dydek wypada więc w sumie też tak jest więc trzeba wyć do utraty tchu. Straszne przeżycie. Oczywiście już sobie postanowiłam, że tylko staniemy na nogi to wywalam każdy smoczek, który znajduje się w moim domu i w nosie mam, że "tak łatwiej" uśpić... No ale smoczek i jego brak to temat na osobny wpis.<br />
<br />
Pijąc poranną kawę, która była już zimna, uświadomiłam sobie coś. Ja zazdroszczę mojej siostrze. Zazdroszczę jej tego, że ona jest psychicznie przyzwyczajona, o ile można to tak nazwać, do donośnego płaczu swojego dziecka. Benji od samego początku był krzykaczem i taka jego natura, a Kluska? Kluska wyje pierwszy raz głośniej, a ja panikuje i w głowie już widzę jak gnamy do szpitala bo coś ją boli. Oczywiście wcale tak nie jest, ale wyobraźnia działa.<br />
<br />
A więc drodzy Rodzice, nie narzekajcie na to, że Wasze dzieci są piskliwe, hałaśliwe, głośne i krzykliwe. Cieszcie się z tego i celebrujcie to bowiem, gdy nadejdzie czarna godzina będziecie nastawieni na donośne wycie. Ja nie byłam. Ja wręcz myślałam, że zaraz mi tu opiekę społeczną naślą bo przecież "to takie ciche dziecko", a tu nagle bomba wybuchła.<br />
<br />
Kluska nie choruje. No teraz mamy katar, ot wielka tragedia dla mojego małego noska, ale ogólnie jest cieszącym się dobrym zdrowiem małym odkrywcą. Jednak ten katar nauczył mnie w rodzicielstwie wielu rzeczy. Pierwsza, sen jest dla słabych. Okej, może i to wiedziałam, ale teraz zdecydowanie się w tym utwierdziłam. Druga, spanie w każdej siedzącej pozycji jest okej byleby było ciepło. Trzecia, płacz dziecka boli bardziej niż wbicie sobie noża w palec po kość(tak, ostatnio przypadkiem to zrobiłam...), bez względu na to czy jest ku niemu powód czy nie. I ostatnie, kobieta, która nie ma cierpliwości do ludzi, którą bardzo łatwo wyprowadzić z równowagi, staje się oazą spokoju jako matka. Matka ma w sobie tyle spokoju i opanowania, ile znajduje się w wagonie tybetańskich mnichów oddających się medytacji w drodze do świątyni. Tyczy się to wyłącznie swojego dziecka.Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/05215424549802611662noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-8374238032949661720.post-28977411330441859562017-01-05T01:08:00.000+01:002017-01-05T01:08:00.203+01:00Zrób to dziśKiedyś, czyt. zanim zostałam mamuśką, myślałam o sobie, że jestem dobrze zorganizowaną, ambitną, młodą kobietą, która potrafi zarządzać swoim czasem i z powodzeniem realizuje założone cele. Matko... jaka ja byłam naiwna, a jaka próżna. Życie, a w zasadzie macierzyństwo, to zweryfikowało. Zdecydowanie nie jestem dobrze zorganizowana, a zarządzanie czasu to dla mnie "zupa z Azji" niczym empatia dla jednej z bohaterek "Lejdis". No ale do rzeczy. Została mi ambicja. O tak, ambitna jestem, dlatego pora nauczyć się zarządzania swoim czasem by ambicja szła w parze z realizacją zamierzonych celów. <div>
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh2Q0uyBGikzPJX7DEttn1f4skmEE1SxdWV0oKpU3dVsH67gYluE12jF8aGJHW69YIcJY5a3ts1A2w43f6U3hc8fuEwjsqlU0JBvE7fuYEwR5FrM0wdqTVqaoOz-mORNKSGMTzrm9_j1jrS/s1600/wasting-time-8.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh2Q0uyBGikzPJX7DEttn1f4skmEE1SxdWV0oKpU3dVsH67gYluE12jF8aGJHW69YIcJY5a3ts1A2w43f6U3hc8fuEwjsqlU0JBvE7fuYEwR5FrM0wdqTVqaoOz-mORNKSGMTzrm9_j1jrS/s640/wasting-time-8.jpg" width="640" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<i><span style="color: #666666; font-size: x-small;">Grafika google</span></i></div>
<a name='more'></a><br />
<div>
Jakiś czas temu powiedziałam sobie "BASTA! Koniec ze studenckimi nawykami. Będę uczyć się systematycznie..." bla, bla, bla. Tak, naiwnie wierzyłam, że jak powiem sobie "Stop" to z dnia na dzień zmienię swoje życie. Przejdę na dietę, przebiegnę maraton, wypromuję bloga, będę wybitnym studentem i zacznę się rozwijać zawodowo, jednocześnie będąc pełnoetatową mamą. Dawałam radę może z tydzień. Prędzej czy później chaos jaki mnie ogarnął i natłok niepoukładanych obowiązków sprawił, że zamiast to ogarnąć to rzuciłam wszystko w kąt, odpaliłam sobie "House of cards" i zasiadłam na kanapie. Taki finał. Blog ma prawie rok i stoi w miejscu, studia stanęły w miejscu, a dieta i aktywność fizyczna to w ogóle jakieś nieporozumienie. </div>
<div>
<br /></div>
<div>
Dochodzimy do końca roku, moje życie dalej stoi w miejscu, marzenia i plany odkładane na potem, a ja mam tylko i aż 24 lata i co? Jak nie teraz to kiedy? Kiedy będę taka jaka chcę być na prawdę, a nie taka mameja bez ambicji? Nie. W tym przypadku zarówno i serce i mózg krzyczą "Natalia, weź się w garść!". Okej, no to się biorę w garść po raz kolejny. Już nie zliczę ile to już razy było. Jeśli mój Niemąż to przeczyta to pewnie mnie przy porannej kawie wyśmieje. Trudno. </div>
<div>
<br /></div>
<div>
"Nowy rok, nowa ja" - ten slogan pojawia się na wielu memach w Internecie. W większości jest to kpina z osób, które wszem i wobec oznajmiają jak to bardzo się zmienią w Nowym Roku. Nie pasuje on do mnie. Nie będę to "nowa ja". Nie chcę siebie zmieniać. Chcę zmienić kilka nawyków, które sprawiają, że zamiast "wziąć życie w garść i wycisnąć jak cytrynę" ja wciąż siedzę i zastanawiam się, czy na pewno tą cytrynę muszę wyciskać teraz a nie jutro. </div>
<div>
<br /></div>
<div>
Na początku ten post miał być postem konkursowym, w którym nagrodą jest stypendium PSC "Zrób to dziś". Miałam napisać jak bardzo chciałam, żeby Kluskowa Mama zaistniała w świecie. Na wyrost myślałam, że napiszę o moim marzeniu bycia wzorem do naśladowania, dla młodych rodziców. Po przeczytaniu tego co napisałam stwierdzam, że nijak się to ma do zadania konkursowego, w którym trzeba przedstawić przedsięwzięcie, z którego rozwinięciem zwlekamy i dlaczego chcemy je wypromować teraz. Mówiąc szczerze to mój blog jest jedną ze składowych. Fakt, chcę go wypromować, chcę by Kluskowa Mama była autorytetem i chcę, móc, potrafić zaoferować ludziom swoją wiedzę i doświadczenia. Jednak to nie jest najważniejsze. Moim przedsięwzięciem, z którego rozwinięciem zwlekałam jestem ja sama. Powinnam zacząć się rozwijać teraz, ponieważ to teraz jestem młoda, silna i pełna werwy. Dlatego, że teraz mam pomysły wymagające realizacji i zadania do wykonania. </div>
<div>
<br /></div>
<div>
Tak, chcę wygrać stypendium Pani Swojego Czasu. Tak, chcę zrealizować jedno z wielu przedsięwzięć teraz, a nie jutro. Chcę być Kluskową Mamą bardziej. Chcę pisać do ludzi i dla ludzi. Chcę by Kluskowa Mama poza byciem blogerką była kimś jeszcze. Może mentorem? Chciałabym nauczyć się zarządzać swoim czasem by być lepszą mamą i blogerką i zasłużyć na takie miano. </div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: red; font-size: large;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: red; font-size: large;"><b>"Nowy rok, <strike>nowa</strike> odmieniona ja"</b></span></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/05215424549802611662noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8374238032949661720.post-15908997330588484362016-12-31T20:00:00.000+01:002016-12-31T20:00:42.350+01:00Termoopakowanie Ceba Baby i KONKURSZ okazji Sylwestra ostatnia w tym roku recenzja i KONKURS dla wszystkich fanów! Nie będzie podsumowań i planów! Co do wygrania?<br />
Z firmą <a href="http://cebababy.pl/">Ceba Baby</a> miałam już styczność, gdy testowałam poduszkę, o której pisałam <a href="http://kluskowamama.blogspot.com/2016/11/wyprawka-niemowleca-cebuszka-pozne.html">tutaj</a>. Jako, że z pierwszego produktu byłam niezwykle zadowolona to przetestowałam kolejny. Czy jestem zadowolona?<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQAdnGfaHrKPoWOXjFbM9rMzZxlqUlcAJ7L0htw9RrWJ4CzyY57hXAwCvt-WbVcisGi-ZbLEKYApulUmGi1zbLwEgRtDap-fo2JeAnNsASjbDHOzQVh_qiiciLxDV-krnjJi7U2-XdpE1W/s1600/logo-motylek4_0_0.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="206" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQAdnGfaHrKPoWOXjFbM9rMzZxlqUlcAJ7L0htw9RrWJ4CzyY57hXAwCvt-WbVcisGi-ZbLEKYApulUmGi1zbLwEgRtDap-fo2JeAnNsASjbDHOzQVh_qiiciLxDV-krnjJi7U2-XdpE1W/s400/logo-motylek4_0_0.png" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="color: #666666; font-size: x-small;"><i>Grafika: cebababy.pl</i></span></div>
<a name='more'></a><br />
Produkt, o którym mowa to termoopakowanie podwójne. Ucieszyłam się, z opcji na dwie butelki bo zawsze można spakować wodę do picia, żeby nie zmarzła i wrzątek, żeby w razie czego zrobić mleko. Ewentualnie mamy bliźniaków mają miejsca na dwie butelki z wodą na mleko :)<br />
Samo opakowanie jest ładne w swej prostocie. Wygląda jak klasyczne termoopakowanie, jednak środek mnie zdecydowanie zaskoczył. Wypełnienie jest styropianowe z miejscem na dwie butelki. Dotychczas spotkałam się tylko z opakowaniami, które są ze srebrnego materiału termoizolacyjnego.<br />
<blockquote class="tr_bq">
<i><span style="color: #666666;">Termoopakowania Ceba Baby są niezastąpione podczas wszelkiego rodzaju wycieczek i spacerów<br />z dzieckiem. Dzięki specjalnej warstwie izolacyjnej zachowują temperaturę przygotowanych wcześniej posiłków i napojów. Wykonano je z lekkich i łatwych do czyszczenia materiałów. Ponadto są lekkie i estetyczne – uroku dodają im bajkowe wzory i pastelowa kolorystyka</span></i></blockquote>
Styropianowe wypełnienie jak się okazało ma swoje wady i zalety. Wadą jest niestety określona średnica butelki, która w tym przypadku wynosi 60 mm. Moim zdaniem to mało. My używamy do mleka butelek firmy lovi i są one zdecydowanie za szerokie. Jednak zalety termoopakowania są zdecydowanie fajniejsze niż wada. Termoopakowanie od Ceba Baby trzyma ciepło ponad 5 h! Sprawdziłam! Podczas, gdy zwykłe termoopakowanie, które dostałam w prezencie na babyshower, trzymało ciepło 2,5 h. Zdecydowana różnica. Butelkę zawsze można zmienić, a jak dopiero szykujesz wyprawkę to dopasować :) Dodatkową zaletą opakowania jest cena. Opcja podwójna jest dostępna już od 12 zł. Za 5 h trzymania ciepła to na prawdę niewiele. Dla porównania, kupiłam Klusce termos Skip Hop na obiadki, który co prawda jest metalowy ale kosztował mnie sześć razy tyle.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi0tmgSM9gVnmxfYSUvr6R79IYNGmubuojAlljTuDx5cZm4kO3MiM31xxUMCdYZRjOHGK9SPRd1W3_IBn_Zo4fItlRYiTorNh5rXBBoaUGynAQ-Qr5wPtDiEdzfiKbcoQcJKr8UHtwF6ydj/s1600/20161231_111927%255B1%255D.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi0tmgSM9gVnmxfYSUvr6R79IYNGmubuojAlljTuDx5cZm4kO3MiM31xxUMCdYZRjOHGK9SPRd1W3_IBn_Zo4fItlRYiTorNh5rXBBoaUGynAQ-Qr5wPtDiEdzfiKbcoQcJKr8UHtwF6ydj/s640/20161231_111927%255B1%255D.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
A więc czy jestem zadowolona? Zdecydowanie tak. Szczerze polecam, zwłaszcza dla mam karmiących mlekiem modyfikowanym, które muszą być gotowe na każdą ewentualność. Zarówno cena jak i wykonanie przemawiają za tym produktem. Chociaż, tu się powtórzę, fajnie by było, gdyby miejsca na butelkę były troszkę szersze. Tak z 70mm.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi5C4S-EhSqv8MnrSZwYHpg-UlZ9Xl13ox6KX-jDkf8POZ_dxy7_xG-v12Zw9CPGD9XYnaJG063yP_3lhCSl0_y_1aIkSZtsiCfSGa5u6QPBUwH7PgTsrBENtKQTCon7ZdNXgiXWTkuDTmj/s1600/20161231_111510%255B1%255D.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi5C4S-EhSqv8MnrSZwYHpg-UlZ9Xl13ox6KX-jDkf8POZ_dxy7_xG-v12Zw9CPGD9XYnaJG063yP_3lhCSl0_y_1aIkSZtsiCfSGa5u6QPBUwH7PgTsrBENtKQTCon7ZdNXgiXWTkuDTmj/s640/20161231_111510%255B1%255D.jpg" width="360" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
Dlatego, że termoopakowanie od Ceba Baby jest fajne i godne polecenia postanowiłam się z Wami nim podzielić! I oto do wygrania jest jedno, pojedyncze termoopakowanie od Ceba Baby! Co należy zrobić aby wygrać nagrodę? Musicie polubić Kluskową Mamę na <a href="https://www.facebook.com/kluskowa.mama/">facebooku</a>, udostępnić post konkursowy oraz zaprosić do zabawy trzech znajomych. Rozstrzygnięcie konkursu odbędzie się 10 stycznia 2017 roku. Powodzenia!<br />
<br />
<span style="color: #666666; font-size: x-small;">*wysyłka na koszt osoby wygrywającej </span><br />
<br />Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/05215424549802611662noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8374238032949661720.post-23911930044168241622016-12-22T00:42:00.000+01:002016-12-22T00:42:45.065+01:00RodzicielstwoOstatnio w moim środowisku nawinął się temat szeroko pojętego rodzicielstwa z naciskiem na macierzyństwo konkretnie. Te planowane i nieplanowane zmiany w naszym życiu niosą ze sobą ogromne konsekwencje. Można powiedzieć sobie przecież "Damy radę. Jesteśmy gotowi na dziecko". Czy aby na pewno?<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjV3E1UUvNfERAA_82ifa6OOJYysJDkAxmRFWW8RW4Jy3uq6XOTK8ysIJVDXomeoE_gXiw2Ng-bhhQHhTXPbCNXq8wHUj8Ce10DxdIiB6xOM1RA0O0N9AaC6-S5Z0hnB0aMcTDl2Pgwkdx3/s1600/uid_48c8e8735d9fedf55b1d3d720563d8ad1465748359708_width_736_play_0_pos_0_gs_0_height_414.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjV3E1UUvNfERAA_82ifa6OOJYysJDkAxmRFWW8RW4Jy3uq6XOTK8ysIJVDXomeoE_gXiw2Ng-bhhQHhTXPbCNXq8wHUj8Ce10DxdIiB6xOM1RA0O0N9AaC6-S5Z0hnB0aMcTDl2Pgwkdx3/s640/uid_48c8e8735d9fedf55b1d3d720563d8ad1465748359708_width_736_play_0_pos_0_gs_0_height_414.jpg" width="640" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #444444; font-size: x-small;"><i>Grafika google</i></span></div>
<a name='more'></a><br />
Podejmując decyzję o planowaniu potomstwa, a w zasadzie wprowadzeniu tego planu w życie często patrzymy na temat zbyt ogólnie. Nie, żebym coś na ten temat wiedziała z autopsji, w końcu wpadłam, ale w sumie jestem dobrym obserwatorem. No i tak skupiamy się na mieszkaniu, dużym aucie, stałej pracy z odpowiednimi zarobkami. Gdy wszystko jest "odhaczone", oczywiście nie zapominajmy o bezwarunkowej miłości partnerów, to możemy przechodzić do działania. Teoretycznie. Tak na prawdę zapominamy wziąć pod uwagę indywidualne potrzebny jednostki. Ja wiem, że w związku liczy się "My" a nie "Ja" lub "Ty", ale pewne kwestie trzeba wziąć pod uwagę. Nie każdy bowiem jest w stanie porzucić swój dotychczasowy styl życia, plany czy karierę. Szczerze mówiąc mnie wpadka "uratowała" bo z moim tokiem rozumowania ciąży nie planowałabym nigdy. Zawsze by było "za 10 lat". Wiadomo, że można iść na kompromis, ale często ten kompromis jest unieszczęśliwieniem drugiej osoby. Nawet jeśli ona nic nie powie.<br />
<br />
Dalej mamy przykład, przynajmniej w mojej opinii, "Typowych Januszów Rodzicielstwa". Oni "chcą mieć dziecko", z naciskiem na "chcą" i je "planują", ale nie mają ani stałej pracy, ani stałych dochodów, ani własnego mieszkania ani w zasadzie nie mają gdzie mieszkać razem, ale jakoś wynajmą i uciułają na czynsz, a i dorobią na czarno. To dla mnie przykład skrajnego egoizmu. Ja rozumiem, że często gęsto nasze instynkty biorą górę, ale litości! Tu nie chodzi o zjedzenie ekstra kawałka pizzy "bo chcę" ale o danie życia człowiekowi. Człowiekowi, o którego trzeba zadbać, zapewnić mu byt na odpowiednim poziomie oraz przede wszystkim bezpieczeństwo. A co jeśli rodzicom się coś stanie? Dziecko zostaje z niczym... Zero zabezpieczenia na przyszłość. Ja sobie codziennie pluję w twarz, że jeśli nam by się coś stało to nie mamy co Klusce zostawić. Niemąż wiecznie pracuje by zapewnić nam dostatnie życie i by mieć perspektywy na własne mieszkanie. My nie mając nic, zmieniliśmy swoje życie o 180 stopni by móc z dumą mówić, że jesteśmy rodzicami i robimy wszystko co w naszej mocy by zadbać o naszą pociechę. Planując dziecko powinno się zastanowić. Dziecko to nie zabawka, ale też nie będzie żyło samą miłością. Warto więc zadbać o każdy aspekt jego życia zanim się urodzi. Wiem, że nie każdego stać na własne mieszkanie. Mnóstwo ludzi mieszka na wynajmie i jest wszystko w porządku. Mi chodzi tylko o racjonalne podejście. Stała praca czy ogólnie mówiąc, stałe i pewne źródło dochodów oraz ubezpieczenie to podstawa.<br />
<br />
Ostatnia grupa, która mi na myśl przychodzi to "wpadkowicze". Tak, wspomniałam już dzisiaj dwa razy, że to cała ja. My z Niemężem nie planowaliśmy dziecka. W zasadzie było to ostatnie o czym myśleliśmy, ale stało się. No tak czy siak nie o mnie generalnie dzisiaj mowa. Mowa o wszystkich tych, których dwie kreski na teście czy spóźniająca się miesiączka zaskoczyły bardziej, niż śnieg drogowców. "Wpadkowiczów" dzielę na dwie podkategorie. Tych, co mimo przeciwności losu i braku chęci na rodzicielstwo "teraz". Stanęli na wysokości zadania oraz tych co mniej lub bardziej polegli na polu bitwy. Pierwsza grupa dla małego człowieka jest w stanie zrobić wszystko. Zmienić swoje priorytety, pracę, mieszkanie czy styl życia. Starają się jak mogą by zapewnić byt maluchowi i stworzyć szczęśliwą rodzinę. To się ceni. Druga grupa, niestety z moich obserwacji wynika, że częściej, chociaż nie zawsze są to młodzi rodzice, ma w nosie wszystko. Dziecko nic nie zmieni, dziecko musi się dostosować do nas bo ja życia marnować nie będę. Jest to przykra sytuacja, ale dość powszechna. Wówczas o krok od tragedii, a czasami już krok za daleko. Dobrze, jest, nawet w sytuacji podbramkowej, podejść do tego mądrze. Ja wiem, że można pomyśleć, że "świat mi się zawalił", ale tak nie jest. Dziecko się odchowa, a Ty możesz wtedy zrealizować swoje plany i marzenia, a inwestycja czasu w dziecko zawsze się zwróci.<br />
<br />
Bycie rodzicem to wyzwanie. Wieczne odmawianie sobie by dać dzieciom. To zmęczenie i wory pod oczami. To niesamowita radość i satysfakcja. Bycie rodzicem to poświęcenie, ale gra jest warta świeczki. Jednak należy pamiętać, że przede wszystkim bycie rodzicem to nie tylko ładne zdjęcia z roześmianym bobasem, kupowanie stylowych ciuchów dla malucha, czy ustawianie dziecka według naszej "wizji". Rodzicielstwo to brud, zmęczenie i łzy.<br />
<br />
Za każdym razem, gdy któryś ze znajomych nie rozumie, że stanie się rodzicem to olbrzymia zmiana opowiadam przykład z pieprzem. Opowiem i Wam. Wyobraźcie więc sobie, że w pewien mroźny dzień, gdy tempertura była zdecydowanie poniżej 0 jesteście sami czy same w domu. Gotujecie gołąbki. Nagle okazało się, że zabrakło pieprzu. Nie zauważyliście wcześniej, że jest resztka, a wiadomo, bez pieprzu - bez smaku. No to trzeba iść do sklepu. Co robicie? Ubieracie się szybko i lecicie. W zależności od bliskości sklepu nie ma Was od 5 do 15 min. A teraz wyobraźcie sobie tą sytuacje z maluchem. Najpierw ubrać siebie, potem dziecko. W tym czasie już się upociliście. Potem załadować się w wózek. Zależy teraz czy dziecko do gondoli czy spacerówki. W spacerówce może być więcej roboty jeśli malec jest dość duży na spacerówkę, ale nie chodzi ani nic. No i wyjście. Fajnie jak macie windę albo mieszkanie na parterze. A co jak nie? Znoś wózek z 3 czy 4 piętra tylko po to by kupić głupi pieprz. W sumie taka podróż może zająć od 25 do 40 minut. Może szybciej ale na bank będziecie cali upoceni. Fajnie jak macie chustę ale nie każdy lubi.<br />
<br />
Na tak prostym i życiowym przykładzie można pokazać jak wszystko się zmienia. Już nigdy nie będziesz Ty, już nigdy nie będziesz mieć pełnej niezależności. Z mężem czy z żoną można wziąć rozwód, ale dziecko jest na zawsze. Bez względu na to czy masz zamiar być "super rodzicem" czy "matką z przymusu" lub "ojcem sporadycznie albo wcale". Pamiętajcie o tym. Zawsze.Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/05215424549802611662noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8374238032949661720.post-45185405020758026262016-12-18T19:12:00.000+01:002016-12-18T23:18:04.771+01:00ChustowigiliaZdarza mi się poruszać temat chustonoszenia na blogu. Dzisiejszy post będzie w pewnym sensie związany z chustonoszeniem, ale tylko trochę. Chciałabym Wam pokazać jak zgraną i fajną społeczność mogą stworzyć... MATKI! Tak, matki, te co się wykłócają w Internecie i każda każdej wilkiem. Okazuje się, że nie wszystkie takie są, a te co takie nie są to fajne babki. Miałam przyjemność z nimi spędzić Pierwszą Gorzowską Chustowigilię :)<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi8SAoG1itcz69ozu5I1Ii3OiEnicrw5INLotJG_ycscYMAR8VFCdYN3pkAkhYo_ehBRj9KRP1cBBkxj82nXvFjg0d04iHftTZksoqvE7ldYx2xAgzrtKIgxvB1TyskM8yuM7YEXNV88N3C/s1600/15589901_10206602130526663_1231674909836516376_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi8SAoG1itcz69ozu5I1Ii3OiEnicrw5INLotJG_ycscYMAR8VFCdYN3pkAkhYo_ehBRj9KRP1cBBkxj82nXvFjg0d04iHftTZksoqvE7ldYx2xAgzrtKIgxvB1TyskM8yuM7YEXNV88N3C/s640/15589901_10206602130526663_1231674909836516376_n.jpg" width="640" /></a></div>
<a name='more'></a><br />
Jak to do każdego wydarzenia, tak i do naszego spotkania, trzeba było się odpowiednio przygotować. Każda była zobowiązana przyrządzić coś do jedzenia oraz przygotować się finansowo na drobny upominek dla bobasa w kwocie 5 zł oraz "co łaska" na rzecz <a href="https://www.facebook.com/Fundacja-Nasza-Przysta%C5%84-892225424124936/">Fundacji "Nasza Przystań"</a>. Nie było z tym w zasadzie żadnego problemu. Każda rzuciła hasło co zrobi i tyle. Wśród przekąsek zaopatrzyłyśmy się w coś na słodko i coś na słono. Dla maluchów również coś się znalazło. Dodatkowo standardowo kawka i herbatka. Sama próbowałam stanąć na wysokości zadania i upiekłam drożdżowe bułeczki z cynamonem z przepisu mojej babci Reginy. Mam nadzieję, że dziewczynom smakowało.<br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgugqObHperSQwMPgxvrJDVELInqtwwHX-j74smzW_Fyy-Vx-Cw46yNOVUzZhuncWhYP6GFwxvTV5uNiHsOR97USKK685uK72eFaJe3NIvuuq3cUBpl5S_nR8dck1uedQ_gT4vCxIHMTPEu/s1600/15443239_1329499053758674_3177535379523860027_o.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" height="358" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgugqObHperSQwMPgxvrJDVELInqtwwHX-j74smzW_Fyy-Vx-Cw46yNOVUzZhuncWhYP6GFwxvTV5uNiHsOR97USKK685uK72eFaJe3NIvuuq3cUBpl5S_nR8dck1uedQ_gT4vCxIHMTPEu/s640/15443239_1329499053758674_3177535379523860027_o.jpg" width="640" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhbze8n2aAOelE78qLZ6QAr3Ry6raUespM05ygeQd3D7OgYPDNfF67jDTWYBh24i3NIqZyKS56CS9VUefjHixHT4qt-upfrdQCQhOdoUjnmLBjnZdBCSXSE-cbarQibUSDdHvkqbkSjrtC2/s1600/15590386_1271137379618663_615731544562978475_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" height="358" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhbze8n2aAOelE78qLZ6QAr3Ry6raUespM05ygeQd3D7OgYPDNfF67jDTWYBh24i3NIqZyKS56CS9VUefjHixHT4qt-upfrdQCQhOdoUjnmLBjnZdBCSXSE-cbarQibUSDdHvkqbkSjrtC2/s640/15590386_1271137379618663_615731544562978475_n.jpg" width="640" /></a><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
Głównodowodzące, czyli Daria i Ela wraz z pomocą Marzeny i Gabi, członkinie grupy <a href="https://www.facebook.com/groups/635481733224377/">Chusty Gorzów Wielkopolski</a>, znakomicie przygotowały sale na nasze przyjście. Fajne było to, że była "strefa zabawy" i "strefa wyżerki", chociaż myślę, że matki tych pełzająco-chodzących nie najadły się za bardzo. Klusce włączył się odkurzacz i próbowała pochłonąć wszystko to czego umęczona matka nie zdołała jej sprzątnąć z drogi. Na szczęście udało mi się w ostatniej chwili pochwycić ten wielki kawał czekoladowego Mikołaja z ziemi. Poza tym dla nikogo nie zabrakło miejsca, a ogólna, miła atmosfera sprawiła, że 3h zleciały niepostrzeżenie.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj7j8toNGZDbdnQeVjlbmwooAh5BbGvcYBZT3_EZEKE0EpP5RaP-qct94HsFrrcxZciDAZc_BbWaTbF9DDCYj5iv78qw7nSYrrs2omp6VzgS21gnJM3_CJFT397822WFGl5l8aK4Eq-0wqJ/s1600/15542339_1271185592947175_1952178288461263242_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj7j8toNGZDbdnQeVjlbmwooAh5BbGvcYBZT3_EZEKE0EpP5RaP-qct94HsFrrcxZciDAZc_BbWaTbF9DDCYj5iv78qw7nSYrrs2omp6VzgS21gnJM3_CJFT397822WFGl5l8aK4Eq-0wqJ/s640/15542339_1271185592947175_1952178288461263242_n.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
Oczywiście był i czas na "oficjalne" wręczanie upominków. Każdy maluch otrzymał chustę na szyję uszytą z materiału chustowego przez <a href="https://www.facebook.com/czepirkowo/?fref=ts">Pracownię Twórczą Czepirkowo - Handmade</a> oraz książeczkę. Większe dzieci, z tego co widziałam, miały w paczuszce dodatkowo czekoladowego Mikołaja.<br />
<br />
Dzieci szalały, w tym moja Kluska. Byłam pod wielkim wrażeniem, że tak odważnie podchodziła do innych dzieci i nawet jak ktoś ją pacnął czy szturchnął to nie płakała. Do wszystkich się uśmiechała. Szczerze mówiąc to jak teraz myślę o tej radości, która od niej biła to mam łzy w oczach. Ten uśmiech jest bezcenny. Niezmiernie cieszę się, że mogła się integrować z różnymi dziećmi, a tym samym rozwijać się.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhl9esOvC5J73Lot4qh2-KM6WSlKqTt1fxoXUxc355BOSZCcf3sMAcDGiEBx32iwYazvvv7IZilhcBd9LSGqi7VNp2bFZVL01paWh9p0paYDIGWq5LNaiKEMeNfsHxohc4r59lb6ii_dNVC/s1600/15590815_10206602387653091_1096596318088938300_o.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhl9esOvC5J73Lot4qh2-KM6WSlKqTt1fxoXUxc355BOSZCcf3sMAcDGiEBx32iwYazvvv7IZilhcBd9LSGqi7VNp2bFZVL01paWh9p0paYDIGWq5LNaiKEMeNfsHxohc4r59lb6ii_dNVC/s640/15590815_10206602387653091_1096596318088938300_o.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
Takich wydarzeń w naszym mieście, bez wątpienia, potrzeba więcej. Radość dzieci i możliwość matek wyrwania się z czterech ścian w tym zimowym, ponurym okresie to coś nie do opisania. Mam nadzieję, że teraz, skoro chustomamy znalazły swoje miejsce w Gorzowie, będzie więcej tego typu wydarzeń. Wraz z Kluskom dziękujemy przede wszystkim organizatorkom, ale również pozostałym dziewczynom, za tą atmosferę i możliwość wspólnego spędzenia czasu.<br />
<br />
<br />Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/05215424549802611662noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-8374238032949661720.post-50720193875998904092016-12-17T23:13:00.002+01:002016-12-17T23:13:53.588+01:00Idealny prezent dla bobasaWśród zgiełku choinek i innych świątecznych dekoracji tematem "na tapecie" blogostrefy są prezenty wszelkiej maści. Dla niemowlaków do 12 mc, tych starszych i jeszcze starszych a nawet dla mamy, taty, babci i ciotecznego wujka brata. Cóż, święta. Idąc za ciosem bycia na topie i ja postanowiłam podzielić się z Wami moimi spostrzeżeniami odnośnie prezentów dla dziecka. W moim przypadku jest to "Niemowlę do 12 mc".<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiIJCK8TMX9alHnqzkFJSqWRXWvetDCsyiOEf9xeExywrKbeoBOjG5bDRy18DSlMsMolMtwLuSksgVhbzzEENvst79HxtsF0_grOzuiEdt018Am4DNZJlWWm3EyLoZnBXlOYUxUggznXcCV/s1600/20161207_174008%255B1%255D.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiIJCK8TMX9alHnqzkFJSqWRXWvetDCsyiOEf9xeExywrKbeoBOjG5bDRy18DSlMsMolMtwLuSksgVhbzzEENvst79HxtsF0_grOzuiEdt018Am4DNZJlWWm3EyLoZnBXlOYUxUggznXcCV/s640/20161207_174008%255B1%255D.jpg" width="360" /></a></div>
<br />
<a name='more'></a><br />
A więc co jako młoda, pełna werwy mama zamierzam tudzież mam plan ofiarować mojej Klusce? Może szczeniaczka-uczniaczka? A może turbohiperedukacyjne klocki z multifunkcyjnymi ściankami i w ogóle fortepian? A no nie moi Drodzy. W tym roku moja Kluska dostanie, tak jak codziennie z resztą, mój CZAS. A no tak, tak moi drodzy. Najfajniejszym prezentem jaki możecie ofiarować swoim pociechom, jeśli jeszcze tego nie zrobiliście, jest czas. Ja rozumiem, że są różne sytuacje w życiu i to właśnie życie weryfikuje to ile możemy dziecku poświęcić swoich minut czy godzin, ale jeśli już mówimy o prezentach to to jest strzał w 10 bez względu na wiek.<br />
<br />
Wiadomo, że jakoś ten czas WSPÓLNY z dzieckiem trzeba zagospodarować. No i tu przychodzą nam z pomocą wszelkiej maści zabawki, od tych grająco-brzęczących przez piankowo-gumowe po drewniane. Ja mam "swoje" ulubione zabawki, ale również Kluska ma "swoje" no i z tego biorę jakąś średnią by zadowolić dwie strony. Na tej podstawie tworzę moje top 8. W tym miejscu zaznaczam po raz kolejny, że najlepszą zabawką dla dziecka są rodzice, a zabawki "te ze sklepu" są wspomagaczami i tylko wspomagaczami we wspólnej zabawie.<br />
<br />
Okej, skoro już wszystko jasne, to przechodzę do rzeczy.<br />
<br />
<b>1. Twórczość własna</b><br />
Wiem, że miały być kupne i w ogóle, ale nie mogłam się powstrzymać. Sama jestem na etapie zbierania butelek. A o czym mowa? A no Ewa Wojtan, autorka bloga <a href="http://mojedziecikreatywnie.pl/">Moje Dzieci Kreatywnie</a> zaproponowała super alternatywę dla zwykłych nudnych klocków proponując nam <a href="http://mojedziecikreatywnie.pl/2013/08/klocki-sensoryczne/">klocki sensoryczne</a> w wersji DIY. Ciekawa jestem z tego co mi się uda stworzyć, a dla prawdziwych leni alternatywa w formie "gotowca" do kupienia <a href="http://www.tuliluli.pl/produkt/3952,drewniane-klocki-interaktywne-plan-toys">TU</a>.<br />
<b><br /></b>
<b>2. Drewniane klocki</b><br />
No i oto mamy mojego faworyta. My mamy klocki w spadku po wujku Kluski, który już z nich wyrósł. Jak więc widać, klocki są nieśmiertelne, a inwestycja w nie jest inwestycją w zabawę na lata. Klocki nie brzęczą i nie dzwonią co jest dodatkowym atutem dla umęczonego rodzica. My aktualnie jesteśmy na etapie "Matka - buduje, Kluska - niszczy", ale jest i tak fajnie. Ja trenuję moją kreatywność na przyszłość, a Kluska dopiero ją tworzy. Wiadomo, że najfajniejszym klockiem jest ten z samego dołu i własnie ten musi się znaleźć w paszczy stwora.<br />
<br />
<b>3. Garnuszek na klocuszek</b><br />
Ot zero kompromisu. Kluska dostała garnek w prezencie od cioci za co zapewne jest jej bardzo wdzięczna. Garnek już od miesięcy na topie. Zaczęło się od wysypywania zawartości "na raz". Później był walenie pokrywką w panele. Oczywiście to był balsam dla mych uszu. Natomiast aktualnie jesteśmy na etapie wyjmowania pojedynczych elementów z gara oraz nauce ich wkładania przez główny otwór. Jeżeli chodzi o dźwięki wydawane przez garnuszek to na Klusce raczej od początku nie robiły wrażenia, być może ten etap przed nami, za to na mnie wywierały ogromne(tak, miałam ochotę rwać włosy z głowy, a piosenkę zapamiętałam szybciej niż definicję legalną przedsiębiorcy). W każdym razie garnek jest wykonany z porządnego plastiku i jest dość solidny. Sama pewnie bym go nie kupiła ale jest fajnym prezentem i Kluska lubi się nim bawić.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEifzlop_jLV9PS_Qis9t4ZVFy-UO-LjPss1xbwVomsusXUxPCz-q51-c-0nKEm3jWvCMOc-ek8CvW8veQvoyR5T9sfLxwYxw2t5Z8uXKIDozuAxKd6fQSDU-HAQOvLnLTIfY6oLPf2BA2ZN/s1600/20161111_113122.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEifzlop_jLV9PS_Qis9t4ZVFy-UO-LjPss1xbwVomsusXUxPCz-q51-c-0nKEm3jWvCMOc-ek8CvW8veQvoyR5T9sfLxwYxw2t5Z8uXKIDozuAxKd6fQSDU-HAQOvLnLTIfY6oLPf2BA2ZN/s640/20161111_113122.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<b>4. Kolorowe kubki</b><br />
To jest jedna z nielicznych zabawek, które sama kupiłam Klusce. Kubki są fajne i jako wieża do zburzenia i jako pojedyncze kubki do machania. Większość kubków jest po 2 z tego samego koloru więc staram się je też segregować i pokazywać różne opcje kubkowe. Gdybyśmy mieli wannę to i w wannie by się sprawdziły bo w denkach mają dziurki. Kubki się walają po całej podłodze i w sumie to tyle. Polecam.<br />
<br />
<b>5. Książki!</b><br />
Książki dostają wykrzyknik za to, że super same w sobie. My mamy już sporą kolekcję, która zasługuje na osobny post, ale to innym razem. Teraz polecam dwie, a w zasadzie trzy pozycje. "Pucio uczy się mówić", czyli polecana przez mądre głowy książka z ogromem wyrazów dźwiękonaśladowczych. Kluska ją lubi bo ma czytelne obrazki jak na jej wiek(chyba coś tam widzi w niej :) ) no i wiadomo, ma sztywne kartki więc fajnie się je przekłada. Tylko czekać aż zacznie łazić po domu krzycząc "io io io". Kolejna z pozycji to "Bardzo głodna gąsienica" w rozmiarze xxl. Fajna bo ma fajną formę. Jest kolorowa w przyjemny sposób z małą ilością tekstu więc taki maluch nie zdąży się znudzić na jednej stronie. A ostatnia pozycja to nasza "nocnikowa książka". Jest to mała książeczka z "Lokomotywą". Dorwałam ją w Tesco za 3 zł chyba i czytamy ją już od miesięcy. Nie wiem czy ja ją bardziej lubię czy Kluska, ale zawsze się wczuwam, a Kluska cieszy.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEio7XVa41-MqCKXfCaZPb1O95EiKLLbqatPd3if-TsU1Kgg7o6FHfQdBgyUa-9H48caiRpVn5Zzj9gp_JBw8Bpc9IE94PxQbjNrRXfiTjpdIaoJAP-KO2yaECJuMOppet9Dh2zzSj2mVxJ_/s1600/20161217_230848%255B1%255D.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEio7XVa41-MqCKXfCaZPb1O95EiKLLbqatPd3if-TsU1Kgg7o6FHfQdBgyUa-9H48caiRpVn5Zzj9gp_JBw8Bpc9IE94PxQbjNrRXfiTjpdIaoJAP-KO2yaECJuMOppet9Dh2zzSj2mVxJ_/s640/20161217_230848%255B1%255D.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<b><br /></b>
<b>6. Stolik edukacyjny</b><br />
I znowu zero kompromisu ha ha. Kluska dostała stolik od wujka. Fajna opcja bez nóg dla siedzącego dziecka. Wówczas może zapoznawać się z blatem siedząc i pacając w co tam chce. Później można domontować nogi co motywuje do wstawania. Tutaj muszę zaznaczyć, że nie polecam zostawiać dziecka nawet na sekundę sam na sam ze stolikiem. Nogi się ślizgają po każdej powierzchni wiec bardzo łatwo o upadek(wiem z doświadczenia). Gdy już dziecko stabilnie stoi to stolik może posłużyć za... pchacz! Tak było i jest w naszym przypadku. Pierwszy przemarsz przez pokój odbył się za pomocą stolika! Gra, brzęczy, obraca się i zamyka(musiałam zakleić super "laptopika" taśmą bo Kluska przytrzaskiwała sobie non stop palce). Urządzenie multifunkcyjne.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhzXiINMGfsRL_sIylq4XxWkrAukF2LpsdUwMOIBa-FoXPBB9kAEnZpSzybJptPbMNtoA3313nnAUU1klmKEsiitvcgpO9O01e7r0sxU12jCkY8TSSFDfCW0yzaSzvTQcUNXnAzVteuH9gw/s1600/20161121_080931%255B1%255D.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhzXiINMGfsRL_sIylq4XxWkrAukF2LpsdUwMOIBa-FoXPBB9kAEnZpSzybJptPbMNtoA3313nnAUU1klmKEsiitvcgpO9O01e7r0sxU12jCkY8TSSFDfCW0yzaSzvTQcUNXnAzVteuH9gw/s640/20161121_080931%255B1%255D.jpg" width="360" /></a></div>
<br />
<br />
<b>7. Instrumenty muzyczne</b><br />
Sama popełniłam tą zbrodnie. Ba, sama z niej korzystam. Nasz zestaw składa się z cymbałek, tamburyna, marakesów i takich pałek, których nazwy oczywiście nie pamiętam. Zestaw bombowy. Kluska wali tamburynem w ziemię, a ja wchodzę na wyżyny swojego talentu i gram na cymbałkach "Odę do radości". Marakesy robią robotę na męczykupie nocnikowej, a "takie pałki" są fajne jako gryzak. Double win! A miałam kupić tylko tamburyn...<br />
<br />
<b>8. Puzzle</b><br />
My mamy puzzle od Janod - Zwierzątka w zoo. Jarałam się nimi jak opętana, ponieważ w opisie była informacja, że pod każdym puzzlem jest futerko zwierzątka. No i bomba! Kupiłam i w sumie zwykłe puzzle, jestem nieco rozczarowana bo nie zapłaciłabym za nie tyle ile zostało zapłacone, ale w sumie to jakby prezent od dziadka więc niech ma. Mamy 6 zwierzątek, z każdego wyciąga się brzuszek. Kluska jest na etapie wyciągania bo dopasować nie potrafi, ale i tak sprawiają jej wielką frajdę. Mama przy każdym zwierzątku mówi "Jak robi ..." i wydaje śmieszne dźwięki. No tylko "zebra nic nie robi i żre trawę".<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiLj1Mkfrox9u8KmJ_ptcf1sse10EiPOAY13Nt_oJf4C6g_XJxde2ITfbh7DfYSg0E4Y1HHPuoQjnxX3WY8PPy_B9owoqjyEQIfThsubVGmH4u2uq-cBTfq6g8RZRDPedjoLMZlg0XkBj2d/s1600/20161111_112551.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiLj1Mkfrox9u8KmJ_ptcf1sse10EiPOAY13Nt_oJf4C6g_XJxde2ITfbh7DfYSg0E4Y1HHPuoQjnxX3WY8PPy_B9owoqjyEQIfThsubVGmH4u2uq-cBTfq6g8RZRDPedjoLMZlg0XkBj2d/s640/20161111_112551.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
W zasadzie miało być top 10 no bo 10 to taki standard, ale nie ma więcej zabawek, którymi Kluska faktycznie się bawi. No chyba, że bierzemy pod uwagę kuchenne naczynia matki, albo plastikowe butelki wszelkich rozmiarów bo to zawsze jest na topie. A i najważniejsze, nie mogę zapomnieć o chusteczkach higienicznych w wielkim kartonowym pudle, które tak super się wyciąga i je. Mam jeszcze swoje typy zabawek, ale nie mogę ich polecić bo jeszcze ich nie mam i nie wiem jak się sprawdzą w życiu. Na przykład jaram się jak opętana piłkami sensorycznymi od B. Toys, ale nie wiem czy zdadzą egzamin w naszym przypadku. O ile Kluska uwielbia rzucać małą plastikową piłką to panicznie boi się większej, dzwoniącej piłki. Także nic nie wiadomo.<br />
<br />
Znowu to powtórzę, ale te wszystkie zabawki to tylko wspomagacze! Wspólna zabawa będzie najlepszym prezentem nawet jeśli będzie polegała na turlaniu rolki papieru. Ba, ta rolka zapewne będzie maga fascynująca. Jeszcze dodam od siebie, że fajnie jest sprawić dziecku prezent. Mogłabym to robić codziennie, ale wiem, i Wy na pewno też wiecie, że te prezenty są bardziej dla nas niż dla naszych pociech.Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/05215424549802611662noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-8374238032949661720.post-12295407834818513862016-11-30T14:16:00.000+01:002016-11-30T14:16:24.676+01:00Wyprawka niemowlęca: "Cebuszka" późne odkrycieSzykując wyprawkę dla niemowlaka młoda mama chce jednocześnie zapewnić maleństwu wszystko co potrzebne i nie zbankrutować. Tak było też w moim przypadku. Robiąc listę wyprawkową wpisywałam na nią wszystko co uznałam za słuszne. Ostatecznie, chcąc zaoszczędzić, wiele punktów wykreśliłam, a w tym poduszkę do karmienia. Szybko okazało się, że to był błąd.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhSrTi-aU3-xZEOBJZ1QCRMtpGHwrnC891TfglnmmmnIMCqWS27V-EMWjxszk1JQvo5WkxkiYZpSRWWyOOjoAzdoDhjZNVcFCKa25l63f-hmvnwe1-KhnJvl6WCyG64dk2a02vawAbX4gjA/s1600/RYS-11-B.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="448" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhSrTi-aU3-xZEOBJZ1QCRMtpGHwrnC891TfglnmmmnIMCqWS27V-EMWjxszk1JQvo5WkxkiYZpSRWWyOOjoAzdoDhjZNVcFCKa25l63f-hmvnwe1-KhnJvl6WCyG64dk2a02vawAbX4gjA/s640/RYS-11-B.jpg" width="640" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
Źródło: <a href="http://www.cebuszka.pl/cebuszka-multi/"> http://www.cebuszka.pl</a></div>
<a name='more'></a><br />
Jeszcze chyba w tym samym miesiącu kupiłam poduszkę do karmienia. Nie sądziłam, że jest różnica między poduszką z oferty Kauflandu za ok. 40 zł, a inną, markową poduszką za ok. 100 zł. Oszczędna Kluskowa się odezwała i kupiłam poduszkę z Kaufa. Wydawała się okej, do czasu kiedy Kluska nabrała masy. Wówczas pojawiła się pierwsza wada. Poduszka nie amortyzowała jak powinna, wręcz zapadała się. Potem do pakietu doszły niedoróbki i brak jakości. W ten sposób poduszka "do karmienia" stała się zabezpieczeniem dziury między łóżkiem a ścianą.<br />
<br />
Po 8 miesiącach uzyskałam możliwość wypróbować poduszkę do karmienia "Cebuszka" firmy Ceba Baby. Wydawało mi się, że niespecjalnie mnie zaskoczy. Jest zupełnie inaczej. Już po otwarciu wiedziałam, że chcąc zaoszczędzić na poduszce zrobiłam głupotę.<br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg0Y6IuUWUbj6VfDN6y_u3jih29M9Km9WNNKNF-6irnvgAYUKzlJi8k5wvRU4dFP8Rn1wvS6GxcIo05TdZw2jBtAKD6qGUczIvWu9_4Ch2v_KCRx-bqYAIo3ye99JIYXV35I0Hz_sL5ZcWF/s1600/20161128_162959.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg0Y6IuUWUbj6VfDN6y_u3jih29M9Km9WNNKNF-6irnvgAYUKzlJi8k5wvRU4dFP8Rn1wvS6GxcIo05TdZw2jBtAKD6qGUczIvWu9_4Ch2v_KCRx-bqYAIo3ye99JIYXV35I0Hz_sL5ZcWF/s640/20161128_162959.jpg" width="640" /></a>Pierwsze co się rzuca w oczy to jakość wykonania. Materiał gruby i porządny, żadnych wystających nitek, ani nierównych szwów. Dodatkowo wypełnienie "Cebuszki" to bajka. Według producenta <i>"<span style="background-color: white; color: grey; font-family: Calibri, Baskerville, "Playfair Display", "Times New Roman", serif; font-size: 18px; text-align: justify;">Cebuszka to jedyna w Polsce poduszka wypełniona mikroperłą styropianową o średnicy 0,5 do 1,5 mm, czyli drobnymi kuleczkami, które przesypują się pod wpływem zmiany ułożenia ciała, delikatnie masują, dbając o kręgosłup i samopoczucie</span>"</i>. Z tym masażem i dbaniem o samopoczucie się jak najbardziej zgadzam i zapewne mój Niemąż również.<br />
<br />
Otrzymałam "Cebuszkę" w wersji Multi. Jest to dla mnie niewątpliwie optymalne rozwiązanie. Poduszka nie tylko służy mi do karmienia, ale również robię z niej przeszkodę dla raczkującej Kluski, gdy nie chcę by wyszła z pokoju tak szybko, a kluskowy tata często na niej leży podczas wspólnych zabaw i wspinaczek Kluski. Bardzo odpowiada mi ta multifunkcyjność.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhgRabJTDLRCiaqicH5e9dQ9rGRXPFo6RKzUhjQoqfUyUo62nxN1lWlKxKVS1V3uyeZeIWb5KixIXmVZ7tkOkUNO9I-S5ajGFx8zCyVC6ANMxgtKuU4PF00Li-G9xWUzOlz0EjfsjPB8v5g/s1600/20161128_141015.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhgRabJTDLRCiaqicH5e9dQ9rGRXPFo6RKzUhjQoqfUyUo62nxN1lWlKxKVS1V3uyeZeIWb5KixIXmVZ7tkOkUNO9I-S5ajGFx8zCyVC6ANMxgtKuU4PF00Li-G9xWUzOlz0EjfsjPB8v5g/s400/20161128_141015.jpg" width="225" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhj9J8O__W3u_FpgQ7qf44b0RmCYRWs5g-EBBUgADCuza0IFE3doRBdn8izLkBZ6dPamB_uRZwCex_tMVX9kfE2auKkiZI0dBcTyqWQTqejUOGimXkzQOKLZ5uc6dHqvji7yWtnQcjFSUkr/s1600/20161128_141357.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhj9J8O__W3u_FpgQ7qf44b0RmCYRWs5g-EBBUgADCuza0IFE3doRBdn8izLkBZ6dPamB_uRZwCex_tMVX9kfE2auKkiZI0dBcTyqWQTqejUOGimXkzQOKLZ5uc6dHqvji7yWtnQcjFSUkr/s400/20161128_141357.jpg" width="225" /></a></div>
<br />
Dodatkowym atutem jest możliwość ściągania poszewki i prania jej. Materiał jest na tyle gruby, że w porównaniu z tanią poduszką z Kauflandu na pewno się nie rozpadnie po pierwszym praniu. W zasadzie potwierdzam - nie rozpadnie się.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgLHCuUG3T6hUUWBVzwsQA96Okj8hi64MQi-Ans4zSxyoP6gz0PI7kdgoHDIypKS6rgOo9gRx_-Kr2B563ZEuJ6WtUhhw6hNNa9s-ZSNQJgnRAhEbjk460lvZH6uu74UKT98bukEb209Gmd/s1600/20161130_131111.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgLHCuUG3T6hUUWBVzwsQA96Okj8hi64MQi-Ans4zSxyoP6gz0PI7kdgoHDIypKS6rgOo9gRx_-Kr2B563ZEuJ6WtUhhw6hNNa9s-ZSNQJgnRAhEbjk460lvZH6uu74UKT98bukEb209Gmd/s640/20161130_131111.jpg" width="640" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<i>Porównanie poduszki z Kauflandu i "Cebuszki"</i></div>
<br />
Okej, mówię o "Cebuszcze" w samych superlatywach. Czy są więc jakieś wady? Może cena? W sklepie <a href="http://sklep.cebababy.eu/B2B/">Ceba Baby</a> możemy kupić poduszkę za 98,40 zł. W sklepach stacjonarnych zapewne będzie drożej. Jednak mimo takiej ceny uważam, że zdecydowanie warto wpisać poduszkę na listę wyprawkową. Nasze plecy nam na pewno podziękują, a jak mamy możliwość zakupić poduszkę w ciąży to na pewno nam pomoże ułożyć się w odpowiedni sposób do snu. Ja robiłam sobie rulon z kołdry, który nie dość, że przy ciągłym wierceniu się rozpadał to jeszcze nie mógł się idealnie wpasować w moje ciało. Myślę, że ta poduszka byłaby w sam raz.<br />
<br />
Z czystym sumieniem polecam "Cebuszkę". Bez wątpienia będę z niej długo korzystać, a gdy kiedyś może się pojawi kluskowe rodzeństwo to na pewno poduszka będzie z nami.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhdDCqsSIMJ5YGS-C3YOIwG7jlPrBicRn2UNYXjZBfk2dUEHeVN-eQeAmDjlBclWBtt2BJrV_kU7Gil8n3qemnUrz-PxAzqpHztSf9nnmpfS8HGjAXue73cx4tqtE7k_3SgJ1FXgAFEy1Kq/s1600/20161130_140057%255B1%255D.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhdDCqsSIMJ5YGS-C3YOIwG7jlPrBicRn2UNYXjZBfk2dUEHeVN-eQeAmDjlBclWBtt2BJrV_kU7Gil8n3qemnUrz-PxAzqpHztSf9nnmpfS8HGjAXue73cx4tqtE7k_3SgJ1FXgAFEy1Kq/s640/20161130_140057%255B1%255D.jpg" width="360" /></a></div>
<br />
<br />Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/05215424549802611662noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-8374238032949661720.post-72102636607040559132016-11-11T23:00:00.000+01:002016-11-11T23:00:57.639+01:00Zazdrość.Często przewija się w sieci temat o tym, jak bardzo, matka matce wilkiem. Niestety jest to dość powszechne zjawisko i wszelkie fora internetowe czy grupy na facebooku aż huczą od tego jak bardzo złą matką jesteś. Ciężko wśród tego chłamu wyróżnić informacje istotne.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhlYWx26Bb6UkENh3gqaqnaB5gVQ6yRtbzBi54zyrlToZcLFdAVGU9qw7oHb-neNE7DJp1l-RCGIRjEcIXGpG8yxEAWz-HjKITiWDlGrFkN9WKZjLYprxUa3tL_m7yzp1U30phlaV5ovv53/s1600/21-1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="424" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhlYWx26Bb6UkENh3gqaqnaB5gVQ6yRtbzBi54zyrlToZcLFdAVGU9qw7oHb-neNE7DJp1l-RCGIRjEcIXGpG8yxEAWz-HjKITiWDlGrFkN9WKZjLYprxUa3tL_m7yzp1U30phlaV5ovv53/s640/21-1.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<a name='more'></a><br />
Gdy zaszłam w ciążę postawiłam sobie za cel zrównoważone, odpowiedzialne wychowywanie z naciskiem na szczęście mojej latorośli. BANG! Już jestem złą matką. Otóż okazuję się, że "zrównoważone i odpowiedzialne" jest dla wielu ludzi równoważne z "trzymaniem dziecka pod kloszem", a idąc głębiej z "niszczeniem dzieciństwa". Bardzo dużo czasu(chociaż to pojęcie względne) zajęło mi zrozumienie tego, dlaczego według kogoś jestem złą matką. I o to proszę, doszłam do pewnych wniosków.<br />
<br />
Na początku należy zacząć od tego, że nikt nie mówił, że będzie łatwo. Świadome i odpowiedzialne rodzicielstwo niesie ze sobą wiele negatywnych konsekwencji dla nas, rodziców. To my zamiast obejrzeć ulubiony serial, czy zamiast pójść na siłownię siedzimy z dzieckiem na macie, budujemy wieżę z klocków i śpiewamy "Ogórek, ogórek, ogórek". To my, rodzice, zamiast spokojnie spijać z koleżanką kawkę przy ploteczkach, podczas gdy kilkumiesięczne dziecko wykonuje swoje pierwsze kliknięcia na smartphonie, siedzimy i po raz kolejny czytamy "Lokomotywę" asekurując jednocześnie nasze dziecko na nocniku. I wreszcie to my, matki, zamiast budzić śpiącego ojca, wstajemy do dziecka i dajemy cyca do konsumpcji mleka. Mimo gryzienia, szczypania i niewygodnej pozycji. Nie jest to wygodne. Ja wiem, sama się irytuję, gdy po raz kolejny wkładam te same puzzle w te same miejsca, gdy nie mogę się napić kawy, mimo, że zasypiam na stojąco i gdy nie mogę w spokoju, samotnie pójść do wc. Nie mówiąc o tym, że męczące jest stanie po 3 dni i gotowanie dziecku obiadków na najbliższe tygodnie, a ból zdartego, po raz kolejny, palca podczas tarkowania jabłuszka na deserek jest nie do opisania.<br />
<br />
Mimo wszelkim niedogodnościom dalej stoję przy garach, wstaje w nocy i buduję milionową wieżę. Wiem, że to, że moje dziecko nie ogląda telewizji zaowocuje większą kreatywnością w przyszłości. Każdy zbilansowany posiłek składający się z warzyw i owoców sprawi, że moje dziecko będzie miało mniejsze ryzyko wielu chorób związanych m.in. z nieodpowiednim odżywianiem, a nawyki żywieniowe kształtuje się od małego. No i przede wszystkim wiem, że za 20 lat, gdy moja latorośl wybędzie z domu by sama zakładać rodzinę będę żyła ze świadomością, że zrobiłam wszystko co w mojej mocy by była dobrym i zdrowym człowiekiem.<br />
<br />
Często pojawia się argument, że przecież można łatwiej, że przecież "Ja jadłem słodycze i żyje", "Ja oglądałem telewizję i jestem normalny". Owszem, my robiliśmy to wszystko, ale szczerze? Patrzę na siebie i moich rówieśników i zauważam jak bardzo moje pokolenie jest zepsute. Nie widać tego na pierwszy rzut oka, ale jednak. Może i my biegaliśmy po podwórku i mieliśmy zdarte kolana bo wspinaliśmy się na drzewo, żeby zerwać śliwki, ale jednak to my jesteśmy zepsuci. Wielu z nas nie umie zasnąć bez telewizora, wielu z nas nie potrafi siedzieć spokojnie bez zerkania w telefon. Co więcej to od mojego pokolenia zaczęto mówić o chorobach cywilizacyjnych takich jak dysleksja czy dysgrafia a z drugiej strony uzależnienie od słodyczy czy komputera. Czy to o czymś nie świadczy?<br />
<br />
Współczesne badania oraz zalecenia takich organizacji jak WHO stawiają sprawę jasno. Nie warto zbyt wcześnie wprowadzać w życie dziecka słodyczy, fastfoodów czy telewizji i komputerów. Po prostu nie warto. Dlaczego więc wielu rodziców jest tak leniwych by się do tego nie zastosować? Dlaczego wielu rodziców woli oskarżyć tych, którzy wybrali lepszą ale trudniejszą drogę rodzicielstwa o to, że "trzymają dziecko pod kloszem i rujnują mu dzieciństwo" bo nie dają przyzwolenia na zachowania i praktyki wpływające niekorzystnie dla ich pociech?<br />
<br />
Korzystamy z dobrodziejstw techniki. Używamy najnowszych komputerów i telefonów. Jeździmy co rusz to nowocześniejszymi autami. Korzystajmy więc również z osiągnięć nauki w kwestiach wychowawczych. Skoro nie chcemy używać telefonu z czarno-białym ekranem czy komputera, który działał wolniej niż ja biegam to postępujmy tak samo z metodami wychowawczymi. To że coś zdawało egzamin 20 lat temu, jak my byliśmy mali, nie oznacza, że to dalej jest dobre. Zróbmy pożytek z wiedzy, którą przekazują nam ludzi mądrzejsi. To na prawdę nie boli. Może nie jest proste, ale na pewno nam się zwróci.<br />
<br />
Wracając do meritum. Moim zdaniem przyczyna takiego hejtu w stronę rodziców próbujących być odpowiedzialnymi i racjonalnymi rodzicami jest jedna. Zazdrość. Ci wszyscy, którzy tak usilnie próbują wmówić nam, rodzicom, którzy starają się być rozsądni, są najzwyczajniej zazdrośni. Zazdroszczą nam tego, że nie jesteśmy tak leniwi. To my, w dobie internetu i wszelkich "wspomagaczy" potrafimy znaleźć czas i chęci by poświęcić się naszym dzieciom. Nie bójmy się tego robić, a już na pewno nie dajmy sobie wmówić, że robimy źle.<br />
<br />
Kluska dalej nie ogląda telewizji i dalej nie je słodyczy. Tak, wstaje o 6 i buduję wieżę z klocków i cierpliwie asekuruję przy nowych odkryciach. Ugotowanie obiadu z królika czy kaczki nie jest łatwe, jeśli samemu się tego nie je ale jest do zrobienia. Nie, dalej nie popieram klapsów jako metody wychowawczej.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhTtN5ZJh_8DeHjvC78b51-3CBmPM1MdG9t2ifkd8xKgp4xGU6IEak_cDnz6o_pDEgmlgTldwluhfM3G8yoV5T1pABVyb6aPvUvKmQUspVCTPEacLKNUVzrWbDiihWN26ZwoTa7_DXTy96z/s1600/IMG_9217.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhTtN5ZJh_8DeHjvC78b51-3CBmPM1MdG9t2ifkd8xKgp4xGU6IEak_cDnz6o_pDEgmlgTldwluhfM3G8yoV5T1pABVyb6aPvUvKmQUspVCTPEacLKNUVzrWbDiihWN26ZwoTa7_DXTy96z/s640/IMG_9217.JPG" width="640" /></a></div>
<br />Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/05215424549802611662noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-8374238032949661720.post-3307632739469349742016-11-05T12:00:00.000+01:002016-11-05T12:00:12.376+01:00Gówniana sprawa<div class="tr_bq">
Będąc na spacerze z Kluską dostałam takiej nerwicy, że chciałam pozabijać. Kogo? Każdego właściciela psa. Za co? Za gówno. Dosłownie. Ja na prawdę nie jestem przeciwnikiem zwierząt. Ba, sama miałam psa i kota. Teraz z chęcią przygarnęłabym jakiegoś pupila, ale jeżeli decydujemy się na zwierzę musimy ponosić konsekwencje jego posiadania.</div>
<div class="tr_bq">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhQT90ptlvtrPn3jnTW7Sdq8zF_pu_Dy3iQTOoacNdSzPaGVd_YwpdrTdtLTsHTAvZKTa8kgUDGGz3XwvIn6iuSU_AGc4zQeuy5SQ-uq4sWaAZqwodIreqyVe3kRWNI_YEvmeUnPni7subl/s1600/sprz%25C4%2585tanie-po-psie.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="392" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhQT90ptlvtrPn3jnTW7Sdq8zF_pu_Dy3iQTOoacNdSzPaGVd_YwpdrTdtLTsHTAvZKTa8kgUDGGz3XwvIn6iuSU_AGc4zQeuy5SQ-uq4sWaAZqwodIreqyVe3kRWNI_YEvmeUnPni7subl/s640/sprz%25C4%2585tanie-po-psie.jpg" width="640" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<i><span style="color: #666666; font-size: x-small;">grafika google</span></i></div>
<div class="tr_bq">
</div>
<a name='more'></a><br />
Każdy kto je musi niestrawione resztki pokarmu wydalić. Tak się składa, że człowiek, jako najbardziej rozwinięta forma życia na Ziemi, ma mózg i korzystając z niego wymyślił toaletę do takich celów. Niestety pies, już nie jest tak zaawansowany w myśleniu, więc robi kupę tak, gdzie akurat ma ochotę. Jasne, można nauczyć psa załatwiania się na dworze. Dlaczego więc człowiek, jako istota myśląca, nie umie się nauczyć sprzątać po swoim psie?<br />
<blockquote>
<i>§ 14. 1. Osoba utrzymująca zwierzęta domowe zobowiązana jest:<br />1) usuwać zanieczyszczenia spowodowane przez zwierzęta,<br />2) stosować zabezpieczenia uniemożliwiające samowolne wydostanie się zwierzęcia poza pomieszczenia lub teren nieruchomości,<br />3) zapewnić stały nadzór.<br />2. Osoba utrzymująca zwierzę domowe zobowiązana jest:<br />1) w odniesieniu do psów:<br />a) na terenach przeznaczonych do wspólnego użytku prowadzić psy na smyczy,<br />b) psy agresywne, psy duże dodatkowo w nałożonym na pysk kagańcu.<br />2) w odniesieniu do wszystkich zwierząt domowych:<br />a) na terenach przeznaczonych do wspólnego użytku sprawować opiekę nad zwierzęciem i bezpośrednią kontrolę jego zachowania oraz nie pozostawiać zwierzęcia bez dozoru,<br />b) uniemożliwić wprowadzanie zwierząt do piaskownic i innych urządzeń służących do użytkowania przez dzieci.<br />§ 15. 1. Osoba, z którą przebywa zwierzę na terenach przeznaczonych do wspólnego użytku zobowiązana jest do niezwłocznego usunięcia zanieczyszczeń pozostawionych przez zwierzę.<br />2. Nieczystości o których mowa w ust. 1 należy umieszczać w szczelnych, foliowych woreczkach i pozbywać się ich do pojemników przeznaczonych do zbierania odpadów. </i><br />- UCHWAŁA NR XLVIII/556/2013 RADY MIASTA GORZOWA WLKP. z dnia 24 kwietnia 2013 r. w sprawie regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie Miasta Gorzowa Wlkp.</blockquote>
Dlaczego więc, Właścicielu psa, nie sprzątasz jego kupy? Dlaczego ja, matka, idąc na spacer ze swoim dzieckiem na sam koniec muszę czyścić koła od wózka z kupy? Można powiedzieć, że nie patrzę pod nogi, ale błagam, wchodząc na plac zabaw, wokół którego jest trawa i liście spadające z drzew, nie da się zauważyć każdego ukrytego gówna. Czy Wam nie wstyd? Czy nie macie dzieci, które bawią się lub będą bawić na tych placach zabaw, które są otoczone psią kupą? Już nie wspominając o tym, że często pozwala się psom wałęsać po okolicy i nikt nie pilnuje czy przypadkiem nasz pies nie sika do piaskownicy. Co więcej, nie chcę myśleć o tych wszystkich kupach, które leżą rozmemłane na chodnikach!<br />
<br />
Apeluję! Masz psa? Sprzątaj po nim. To na prawdę nie jest jakiś wielki problem wziąć do kieszeni od kurtki woreczek coby gówienko zapakować i do śmietnika wrzucić. Na prawdę. Jeżeli uważasz, że zbieranie psiej kupy jest obrzydliwe to najwidoczniej nie dorosłeś do posiadania czworonożnego przyjaciela.Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/05215424549802611662noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-8374238032949661720.post-67719679274383712182016-11-04T20:51:00.000+01:002016-11-04T20:51:44.324+01:00Faktycznie #nicminiewisi<div class="tr_bq">
Jakiś czas temu <a href="http://kluskowamama.blogspot.com/2016/05/droga-szmatka-chusta.html">tutaj</a> wspominałam o chustach do noszenia dzieci. Wówczas byłam tzw. świeżakiem w temacie i mimo uczucia "to jest to" nie mogłam za dużo na ten temat powiedzieć. Po 5 miesiącach intensywnego noszenia wiele rzeczy się zmieniło. O tym ten post.</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhqAanNENtWG-98m5VBdiEsJK722M8-kB6eTKQrji00E7Yii0W-puu1kxXFH_7M_bi09vSyHyZppnQDtzPDd6cp520CHR10Y2wXsrYPF8yo6wtx66-08Nzs0z7nsqbvEiwL6Yoq0AFx60yv/s1600/14492451_1194233337309068_7234734693786577607_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhqAanNENtWG-98m5VBdiEsJK722M8-kB6eTKQrji00E7Yii0W-puu1kxXFH_7M_bi09vSyHyZppnQDtzPDd6cp520CHR10Y2wXsrYPF8yo6wtx66-08Nzs0z7nsqbvEiwL6Yoq0AFx60yv/s640/14492451_1194233337309068_7234734693786577607_n.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<a name='more'></a><br />
Na wstępie chciałam zaznaczyć, że popieram noszenie dzieci w nosidłach ergonomicznych i chustach przeznaczonych do noszenia dzieci. Wszelkie wisiadła ze sztywnymi i wąskimi panelami są przeze mnie krytykowane i mówienie mi "Ja tak nosiłam/nosiłem i nic się nie stało" w ogóle do mnie nie trafia. Ja odpowiadam za postawę i kręgosłup mojej Kluski i tylko na tej płaszczyźnie się wypowiadam.<br />
<br />
Na początku chusta była wybawieniem czysto technicznym. Mycie podłóg czy gotowanie obiadu z śpiącą Kluską na rękach nie było łatwe. Wtedy na ratunek przyszła chusta. Moja pierwsza upatrzona chusta, czyli Morski Ahoy od Little Froga. Nauka wiązania nie była łatwa, ale trochę praktyki i oto dzień był piękniejszy i łatwiejszy. Nagle szybkie wyjście po zapomniany makaron do sklepu nie było mordęgą. Kluska hyc w chustę i w japonkach naginamy.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEivQaK5aThuZBvAKI5yVyhXvJoN3V9bl_480y2Qx675aqvv_dGI9hoPIJLmJM9T72DpHRLMedpREPaqm5mXb2RbKeweyTOQa1FIKAraZwqkRlf2KWnZYb7AL6HKS4CKhrCtY1t7k1AVvdCJ/s1600/IMG_20160822_185537.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEivQaK5aThuZBvAKI5yVyhXvJoN3V9bl_480y2Qx675aqvv_dGI9hoPIJLmJM9T72DpHRLMedpREPaqm5mXb2RbKeweyTOQa1FIKAraZwqkRlf2KWnZYb7AL6HKS4CKhrCtY1t7k1AVvdCJ/s400/IMG_20160822_185537.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
W międzyczasie trafiłam na chustujące mamy z mojego miasta. Jedna, druga kawa i zobaczyłam, że chustonoszenie to coś więcej. Chustonoszenie to nie tylko wolne ręce podczas gotowania obiadu, ale też chwile bliskości z dzieckiem, hobby, a nawet fanatyzm(hahha ooo tak!).<br />
<blockquote class="tr_bq">
<i>Noszenie to bliskość, to wygoda, bo masz wolne dwie ręce i wejdziesz tam gdzie z wózkiem się nie da. Noszenie to tulenie, to dawanie dziecku poczucia bezpieczeństwa. To ukojenie przy katarze, ząbkowaniu, gorączce i wszelkich innych bolączkach małego człowieka. Noszenie to miłość, zaufanie... to wszystko to co możemy dać dziecku pozytywnego i tak bardzo ważnego dla duszy i ciała. Noszenie to budowanie więzi dziecko - rodzic ( nie tylko między mamą, ale także między tatą) <img src="https://www.facebook.com/images/emoji.php/v5/f6c/1/16/1f499.png" /> - </i>Ela </blockquote>
Nie każda mama musi zostać chustoświrką. Nie każdy tata musi się dać "zawrapować". Ważne by każdy miał możliwość dowiedzieć się czym jest chustonoszenie, prawidłowe noszenie dzieci w chustach.<br />
<br />
Kilka zalet noszenia dzieci:<br />
- dzieci noszone łatwiej zasypiają. Fakt! Bliskość mamy, wyraźne bicie jej serca, ciepło i zapach potrafi działać relaksująco na dziecko.<br />
- więź dziecka z rodzicem się wzmacnia. Kontakt skóra do skóry, bliskość. Nic tylko nosić.<br />
- noszenie dziecka pomaga na problemy z brzuszkiem. Brzuch rodzica działa, jak naturalny termoforek. Dodatkowo patrz pkt. 1.<br />
- można jednocześnie zaspokoić potrzebę dziecka, które chce się przytulać, być na rękach z możliwością robienia wszelkich innych ważnych rzeczy, np. mycie podłóg, prasowanie, a co niektórzy nawet potrafią przekopać ogródek.<br />
<blockquote>
<i>Chustonoszenie miało być jedynie ułatwieniem życia, pomocą przy ogarnięcia ruchliwej prawie 3 latki i niemowlaka. Nie chciałam targać wózka i dzieci po schodach.<br /> Bardzo szybko okazało się, że dla mnie to dużo więcej niż wolne ręce. Z chustą mogę być blisko synka zawsze kiedy mnie potrzebuje, nie czuje moich nerwów, bo już nie mam siły na trzymanie i noszenie. W chuście nie czuję ciężaru, jestem po prostu szczęśliwa, kiedy jesteśmy tak blisko, on patrzy na mnie zaciekawionymi oczkami i się tak szczerze jak tylko dziecko potrafi uśmiecha. Zasypia wtulony i spokojny jak coś go boli, kiedy wszystko inne zawodzi .<br />Starsza córka też ma mamę wtedy, kiedy tylko potrzebuje.Jest też minus, na początku żadna chusta mi się nie podobała, zarzekałam się jedna i koniec... Mhmmmm jasne hahah Teraz kilka po nocach mi się śni i co chwile wpada w oko inna <img src="https://www.facebook.com/images/emoji.php/v5/f6c/1/16/2764.png" /> - </i>Ania</blockquote>
W tym miejscu powinnam zaznaczyć, dwie ważne kwestię. Mówi się, że chusta jest dobra od momentu narodzin do momentu, w którym rodzic już nie odczuwa komfortu noszenia. Natomiast nosidło ergonomiczne jest dobre od momentu, gdy dziecko samodzielnie usiądzie. Usiądzie, a nie będzie siedzieć. Na to jednak biorę poprawkę bo wiem, że pogląd ten jest głównie głoszony przez polskie szkoły noszenia, natomiast w innych krajach dopuszcza się noszenie dzieci, które samodzielnie nie siadają. To już pozostawię do własnych rozważań. Ja nie jestem fizjoterapeutą, ani doradcą noszenia więc nie mówię jak jest dobrze. Pokazuję możliwości.<br />
<br />
Moja przygoda z chustonoszeniem trwa. Złapałam bakcyla i stałam się lekką świrką. Mam ochotę co rusz testować inne chusty, długości i wiązania. Przepadłam. A Kluska? Kluska uwielbia. Dzięki chuście nie jest straszne nam ząbkowanie, ani dni kiedy staje się ona "nieodkładalna". Lubimy się przytulać. Te chwile, kiedy widzisz śpiące w Twoich ramionach dziecko są nie do opisania, a gdy jeszcze w tym czasie możesz ulepić pierogi z mamą to już w ogóle bajka.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjPe45t34NmzQCnjw5-4A2rb0NBAdLBDySD93QaDSNvCdNKcfKTlBqoa6eX_IFNKWLq1O35PoeJmdQIIFV8o4luFUS2x7SzPq5mtAzF6rma6XdEyqzuXMLbyXQUPjOHwzshp0Nzs0aXLdc9/s1600/14344715_1414629198566059_9038647384977255350_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjPe45t34NmzQCnjw5-4A2rb0NBAdLBDySD93QaDSNvCdNKcfKTlBqoa6eX_IFNKWLq1O35PoeJmdQIIFV8o4luFUS2x7SzPq5mtAzF6rma6XdEyqzuXMLbyXQUPjOHwzshp0Nzs0aXLdc9/s640/14344715_1414629198566059_9038647384977255350_n.jpg" width="360" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<i><span style="color: #666666; font-size: x-small;">#gorzowskistosszmat </span></i></div>
<br />Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/05215424549802611662noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-8374238032949661720.post-7535930589586247252016-10-25T16:50:00.000+02:002016-10-25T16:50:32.766+02:00PrzygotowanaŁooo matko, jak dawno mnie tu nie było. Przepraszam. Zęby, które słychać a nie widać, katar ciągnący się w nieskończoność i studia, z którymi na tej uczelni gorzej jak z dzieckiem, dają w kość. No ale jestem. Jestem z tematem rzeką. Czy można się przygotować do roli matki? A może w ogóle trzeba się do tego w jakiś sposób przygotować? <div>
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiN3DH_mSpBmwJKX6_BLfJwZxJRw1yiswtO5L4arf0i8zUBCT4rCbLflxWp8huiGHtNK_XLcZRSyeaGaCFKAxKx9N8-iHgrdDkxQ5A57CyFNIz2pFxH026bTkzohuioKFdyFS9IUsbb7QZu/s1600/4885_3f1c_600-jpeg.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="390" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiN3DH_mSpBmwJKX6_BLfJwZxJRw1yiswtO5L4arf0i8zUBCT4rCbLflxWp8huiGHtNK_XLcZRSyeaGaCFKAxKx9N8-iHgrdDkxQ5A57CyFNIz2pFxH026bTkzohuioKFdyFS9IUsbb7QZu/s640/4885_3f1c_600-jpeg.jpg" width="640" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<i><span style="color: #666666; font-size: x-small;">grafika google</span></i></div>
<a name='more'></a><br />
<div>
Jestem człowiekiem nauki. Jeżeli ktoś mi wciska, że moje dziecko przy temperaturze +30 stopni musi, ale to musi mieć czapkę i to najlepiej zakrywającą to chcę wiedzieć czemu. Jeżeli kupa mojego dziecka jest zielona a nie brązowa chcę wiedzieć czemu. Jeżeli ktoś mi daje jakąś radę to sprawdzam czy warto. </div>
<div>
<br /></div>
<div>
Gdy byłam jeszcze w ciąży przerobiłam tonę literatury omawiającej poszczególne etapy ciąży, ale również starałam się przygotować najlepiej jak potrafię do okresu "po ciąży". Mój Niemąż nie raz jojczał, że przesadzam i że po co, ale w ogólnym rachunku okazuję się, że "Dziękuję Kochanie, że tak nas do tego przygotowałaś". Niestety, przynajmniej według mnie, w dobie powszechnie panującej ignorancji, kobiety często nie przygotowują się do roli matek. Nie mówię tu o aspekcie materialnym czy emocjonalnym, chociaż co niektórzy mają i z tym problem, ale mówię tu o wszelkim zapleczu technicznym. </div>
<div>
<br /></div>
<div>
Macierzyństwo, a raczej ogólnie rodzicielstwo to nie tylko pierwsze uśmiechy, zapach bobasa i urocze dołeczki w polikach. Rodzicielstwo to przede wszystkim kupy wszelkiego rodzaju, wysypki, katary, ząbkowanie, odparzenia i inne rzeczy, na których myśl mam dreszcze. Rodzicielstwo to czasami jazda na motorze, na jednym kole, bez kasku i bez rąk. Serio. Taki rollercoaster. Uważam więc, że rodzice powinni wkroczyć w etap "po ciąży" z co najmniej podstawową wiedzą z zakresu "w razie W". </div>
<div>
<br /></div>
<div>
Drogie Przyszłe-Mamy i Już-Mamy, nie bójcie się pytać tych Mam-Dłużej. Nie bójcie się pokazać swój brak wiedzy. Lepiej przyznać się, że się nie wie i poprosić o radę niż próbować sobie za wszelką cenę pokazać, że jest się "Lepszą Matką". Wiem, że nie każda rada jest dobra, wiem, że trudno oddzielić ziarna od plew, ale pytajcie. Kto pyta nie błądzi, a tym bardziej nie błądzi ten kto wytrwale szuka odpowiedzi. Jeżeli nie wierzycie Koleżance-Matce to zapytajcie lekarza, czy pielęgniarkę, ale edukujcie się. Zdobywajcie wiedzę niezbędną z zakresu opieki nad noworodkiem. </div>
<div>
<br /></div>
<div>
Drogie Mamy-Dłużej, nie każdy chce Waszych rad. Wiem z autopsji. Nawet jeśli macie dobrą wiarę zachowajcie ją dla siebie. Ważne, że Wy wiecie. Jeśli ktoś kiedyś poprosi Was o radę czy pomoc to nie żałujcie mu tego, ale nigdy nie wychodźcie naprzód z tym co chcecie powiedzieć. Nie ma sensu. Jak nie chce, to nawet jeśli to rada typu "lekarz powie Ci to samo", to i tak nie posłucha. Szkoda zachodu. </div>
<div>
<br /></div>
<div>
Ja dziś śpię z czystym sumieniem. Przygotowałam się jak mogłam do bycia mamą, ale też do bycia pielęgniarką, higienistką, kosmetyczną i (tu wpisz co wolisz). Dalej jednak pytam innych mam co sądzą, jak mogę rozwiązać jakiś problem by było lepiej. Konsultuję. Nie wstydzę się tego, że czegoś nie wiem. W końcu jestem mamą po raz pierwszy. Każdą czynność czy dolegliwość związaną z Kluską przeżywałam po raz pierwszy. Jeżeli chodzi o to to nie mam babskiej dumy. Pytam i będę pytać. Wy też to powinniście robić. </div>
<div>
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<i><b><span style="color: #444444;">"Mówią, że niepełna wiedza jest rzeczą niebezpieczną, ale jednak nie tak złą, jak całkowita ignorancja"</span></b></i></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="font-size: x-small;">Terry Pratchett</span></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/05215424549802611662noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8374238032949661720.post-68613344194167766252016-09-18T22:41:00.000+02:002016-10-28T21:27:05.791+02:00Chodź, strzelę Ci klapsa.Ku chwale rodziny! Strzelę Ci klapsa! Bo nie potrafię Ci wytłumaczyć to strzelę Ci klapsa. Kto wtedy jest zły? Ja czy Ty? Na hasło "<i>Przemoc w rodzinie</i>" dostaję dreszczy i zaciskają mi się automatycznie pięści, a na hasło "<i>Klaps to nie bicie</i>" mam ochotę dać klapsa i zapytać się rozmówcy "<i>Już wiesz za co? Rozumiesz dlaczego źle zrobiłeś?</i>".<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgErUOLkQgL6DyRpsEmoDHX4uxzO8P7kKu6HfjBJ-Mcq9b_OlzQabzWLXFlbA6oXohdlJjteBIpeCbkg3V243sOELfmiW-YE6ppT_nVHouTdCnz0FHiJepvpbP980-4VSJmWqIGuGiJvh0G/s1600/klaps1_i.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="334" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgErUOLkQgL6DyRpsEmoDHX4uxzO8P7kKu6HfjBJ-Mcq9b_OlzQabzWLXFlbA6oXohdlJjteBIpeCbkg3V243sOELfmiW-YE6ppT_nVHouTdCnz0FHiJepvpbP980-4VSJmWqIGuGiJvh0G/s640/klaps1_i.jpeg" width="640" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #666666; font-size: x-small;"><i>Grafika google</i></span><br />
<a name='more'></a></div>
Z reguły jestem osobą tolerancyjną. Zazwyczaj, jeśli mi coś nie pasuje to zwracam uwagę. Mogę, mam prawo, więc to robię. Nie wyzywam, nie ubliżam, nie "<i>hejtuje</i>". Jak już zwrócę tą uwagę, a dana osoba mnie olewa to ja olewam ją. Nie chce rady to nie. Jej życie. Jednak jest taka sytuacja, gdy moje nerwy wychodzą poza moje ciało oraz mój umysł i biorą górę. "<i>Klaps to nie bicie</i>" i trafia mnie szlag. Krew mnie zalewa, wyciągam wyimaginowany nóż i wkładam rozmówcy w oko. Błagam, jeśli klaps to nie bicie to co to jest?<br />
<br />
Ostatnio zrobił się szum i afera ze względu na "Hymn ku chwale klapsa" prof. Zbigniewa Stawrowskiego. Według Wikipedii Pan Profesor jest filozofem polityki. Szkoda, że nie życia bo przydałoby mu się usiąść na kamieniu i pomyśleć. Poczułam się zobowiązana do wzięcia udziału w dyskusji.<br />
<br />
Chciałabym zacząć od rzeczy może banalnej, ale najwidoczniej "najwybitniejsi z wybitnych" o takich podstawach zapominają. Dziecko, jest swego rodzaju tabula rasa. Oczywiście, jak każdy człowiek tak i dziecko, posiada swój niepowtarzalny i indywidualny charakter, jednak jeżeli chodzi o wszelkiego rodzaju zachowania to mały człowiek jest tą niezapisaną tablicą. Wszystko co robi musi zrobić kiedyś po raz pierwszy. Po raz pierwszy je jabłko, po raz pierwszy robi kupę na nocnik i po raz pierwszy spóźnia się do domu albo nie sprząta z premedytacją pokoju. Tak samo jak robi to wszystko po raz pierwszy, tak po raz pierwszy dowiaduje się(lub nie), że coś jest złe lub nie. Nie możemy wymagać od małego człowieka, który ma nas za wzór, by wiedział. On nie wie. Dopóki mu nie wytłumaczymy to się nie dowie. Okej, mam nadzieję, że wyjaśniliśmy podstawy.<br />
<br />
Teraz kolej na nas. Zróbmy rachunek sumienia. Czy my zawsze robimy wszystko tak jak wymagamy tego od naszego dziecka? Czy jeżeli wymagamy od naszego dziecka porządku w pokoju to świecimy przykładem i sami dbamy o czystość? Czy nauczyliśmy "za młodu" naszej latorośli porządku w pokoju? Bo jeśli przez pierwsze 5 lat życia zbieraliśmy za malucha zabawki to nie wymagajmy od niego by nagle w wieku 5 lat zaczął to robić sam. Dzieci są mądre. Dzieci na prawdę dużo rozumieją. Jeżeli sami się wiecznie spóźnialiśmy po malucha do przedszkola to maluch wie, że spóźnienie 5, 10 czy 15 min. to "nic takiego" bo "przecież nic się nie stało". Nie wymagajmy od dzieci czegoś czego sami nie przestrzegamy.<br />
<br />
Skoro już opanowaliśmy podstawy i zrobiliśmy rachunek sumienia zastanówmy się czy możemy od dziecka wymagać czegoś czego sami nie wymagamy od siebie chciałabym dać temu puentę: "<i>Czym skorupka za młodu nasiąknie, tym na starość trąci</i>".<br />
<br />
Klaps jest aktem przemocy fizycznej, którym dorosły próbuje wymusić na dziecku określonego rodzaju zachowanie. Fakt. Dziecko, spełnia "określonego rodzaju zachowanie" nie dlatego, że zrozumiało lekcję tylko dlatego, że się boi. Tak, mały człowiek nie potrafi "właściwie zrozumieć" klapsa. Małemu człowiekowi trzeba wszystko, jak krowie na rowie, tłumaczyć. Czy niemowlaka uderzymy, dlatego, że 5 razy z rzędu zrzucił szklankę ze stołu? Przecież powinien wiedzieć, że nie wolno...<br />
<br />
Mówimy, że dziecko powinno dostać klapsa za złe zachowanie. Jak więc definiujemy złe zachowanie? Krzyk w sklepie? Zrzucanie przedmiotów? Gryzienie, kopanie czy szarpanie? A czy kiedyś, ten kto daje lub ma zamiar, za takie zachowanie, dać klapsa usiadł i pomyślał dlaczego dziecko tak "źle" się zachowuje? Ile razy my wstajemy wściekli bo szef na nas nawrzeszczał, bo mąż wrócił za późno, bo autobus się spóźnił bo kawa się wylała? Ile razy mamy ochoty krzyczeć, gryźć i kopać? Ja osobiście mam tak często. Dorosły jednak człowiek, w porównaniu do dziecka czy nastolatka, powinien mieć trochę więcej w głowie i umieć zapanować nad swoimi emocjami. Nam nie wypada robić tych wszystkich rzeczy, dlatego się powstrzymujemy. Dziecko tego nie potrafi. Dziecko nie pójdzie na siłownie by wylać swoją frustrację z potem na bieżni. Dziecko nie zalegnie w wannie z bąbelkami by stres z pracy spłynął wraz z brudną wodą do ścieków. Dziecko jest sfrustrowane, zmęczone, głodne tu i teraz i tu i teraz musi to okazać. Okazuje, w jedyny sposób jaki potrafi.<br />
<br />
"<i>Właściwie rozumiany klaps jest raczej symbolicznym wyrazem najgłębszej miłości</i>". Ja nie wiem jak "głęboko" kochano Pana Profesora, ale ja dziękuję za taką miłość. Każde zachowanie naszego dziecka jest wyrazem tego jak my je wychowaliśmy oraz sposobem uzewnętrznienia swoich emocji. Tak jak dziecko uczy się dobrych manier, tak samo uczy się dobrego zachowania i pewnego rodzaju dyscypliny. Gdy widzimy, że dziecko "robi aferę" z powodu jakiejś frustracji to zamiast klapsa pokażmy mu jak sobie radzić z emocjami. Rozmawiajmy z nim. Klaps nie nauczy dziecka dobrego zachowania. Klaps wymusi na dziecku jakieś zachowanie, jednak w konsekwencji nie będzie ono ani dobre ani społecznie pożyteczne. Zastanówmy się jako rodzice, pedagodzy, opiekunowie, dojrzali ponoć ludzie czy chcemy, aby nasi podopieczni robili coś ze strachu czy dlatego, że rozumieją co jest dobre a co złe.<br />
<br />
Może Pan, Panie Stawrowski dostawał klapsy. Może u Pana w rodzinie klaps był "<i>wyrazem głębokiej miłości</i>". My, odpowiedzialni za swoje zachowania i zachowania swoich dzieci, rodzice widzimy tego efekty. Skoro zajmuje się Pan polityką niech Pan nie robi z siebie pedagoga bo za tak niepedagogiczne zachowanie powinien Pan dostać klapsa, jako naukę za złe zachowanie. Tak z dobry chęci, naszych rodzicielskich.Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/05215424549802611662noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-8374238032949661720.post-25199354387694229312016-09-09T19:13:00.004+02:002016-09-09T19:13:52.393+02:00Rzygam miłościąDziękuję, że los mi Ciebie dał. Dziękuję, że mimo braku planu i mimo trudności jesteś z nami i cieszysz się do nas szczerym, szczerbatym uśmiechem. To miłość nie do opisania. Dopóki sama tego nie przeżyłam to nie rozumiałam.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEivnpAfNOWHSGTy4ZDv2ApVYiJZcLyXwz1IttN7FmWvLwA6tneO8wjfUkKJcBZbLY69eGCKZkbgRTCCkFP-0wwIoi5Oryf2cQN9_PP7WsBNCZHqC8RObYE5RbZ2Z_9KGQXaFmx5raevvN_4/s1600/1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="424" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEivnpAfNOWHSGTy4ZDv2ApVYiJZcLyXwz1IttN7FmWvLwA6tneO8wjfUkKJcBZbLY69eGCKZkbgRTCCkFP-0wwIoi5Oryf2cQN9_PP7WsBNCZHqC8RObYE5RbZ2Z_9KGQXaFmx5raevvN_4/s640/1.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<a name='more'></a><br /><br />
Ciąża zmienia człowieka. Babę zmienia. Ciąża zmienia babę tak, że nawet najzimniejszy głaz, najzimniejsza sucz robi się ciepłą kluchą. I tak o to z kobiety niezależnej, która na widok znajomego, który znowu będzie pokazywał zdjęcie "swojej księżniczki" ucieka w te pędy zamieniamy się w kobietę domatorkę, która sama najchętniej by wykrzyczała, że ma najcudowniejszą, najpiękniejszą, najmądrzejszą i w ogóle naj córkę na świecie. Jedynie zdrowy rozsądek i świadomość, że nie każdy się naszym Dzieciem jara powstrzymuje ją od wydrukowania bilbordu z sesji noworodkowej Córy i powieszenia go na katedrze.<br />
<br />
Zawsze się śmiałam z tych wszystkich matek co dziecka na minutę nie zostawią z babcią czy ciocią. A teraz sama jestem jedną z nich.. Okej, nie jestem. Mało mi brakuje. Chęć posiadania życia prywatnego, a wręcz chęć posiadania życia jakiegokolwiek, chwili bez dziecka, sprawia, że jestem w stanie ją dać mamie. Ja wiem, wiem, że powinnam, ale po co? Moje dziecko nie jest ograniczone do mamijnych rąk. Jak jestem przy niej to ludzie bierzcie i cieszcie się nią bylebym ją miała w zasięgu wzroku. Do obcych, jeśli nażarte i wyspane, to pójdzie.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiPU8kgrRcLjHm19N_KA3gG2O5RFLMPXzjuNBHh5Xj-xdTBqbquoZlMmCBYYs9WSpMYPcRZfBb9eaBItd9BaIZa54ZdANcTt6-UdpbUM9cGFflFB_pEagyxuQqCQFRkjMytcZqa55Gpc5BC/s1600/14102058_1058585134188897_1742322607_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiPU8kgrRcLjHm19N_KA3gG2O5RFLMPXzjuNBHh5Xj-xdTBqbquoZlMmCBYYs9WSpMYPcRZfBb9eaBItd9BaIZa54ZdANcTt6-UdpbUM9cGFflFB_pEagyxuQqCQFRkjMytcZqa55Gpc5BC/s640/14102058_1058585134188897_1742322607_n.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
I tak oto dochodzę do jednego. Jestem uzależniona od mojego dziecka. Nie, nie ona ode mnie. Ja od niej. To jest taka miłość nie do opisania, że padam. Najwynioślejsze epitety i porównania nie są w stanie objawić Wam, jaka to jest miłość. Ja wiem, część z Was wie jak to jest. Część z Was jest już rodzicami i możecie się ze mną jednoczyć w rzyganiu miłością do swojego dziecka. Co jest najśmieszniejsze nie jest to miłość łatwa, a często nawet trudna. Gdy po raz 69739837 Dzieć ryczy, a Wy po przewinieciu trzy razu, nakarmieniu kolejne 3 i świeżo po drzemce nie jesteście w stanie określić o co chodzi. Gdy w nocy wstajecie po kilkanaście razy bo latorośl uskutecznia umiejętność przewracania się na brzuch, a na plecy już nie wie jak to się robi. Gdy słyszycie ten ryk stanowczo za szybko, jeszcze ciemno za oknem, i wstajecie z miną mordercy, a dochodząc do łóżeczka macie na twarzy już uśmiech od ucha do ucha. Najszczerszy i najprawdziwszy. I nadchodzi ta najpiękniejsza chwila, gdy otwieracie oczy i patrzy na Was nieco zdziwiona twarz mówiąca "Mamo, tato wstawajcie! Ja chce się bawić" No i co tu zrobić. Wstajesz z jednym okiem zaklejonym, a z drugim zzezowanym i niesiesz dziecię do zabawek, a drugą ręką w locie zaczynasz parzyć kawę. A i tak jesteś w tym momencie najszczęśliwszym człowiekiem na świecie.<br />
<br />
A potem w podzięce dostajesz noc bez pobudek od 19.00 do 6. Alleluja!<br />
<br />
Musiałam. Musiałam spróbować wysłowić moją nieokiełznaną miłość. Dziękuję.Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/05215424549802611662noreply@blogger.com0